Litouwen 2019

We maken een reis door de Baltische staten en beginnen in Vilnius de hoofdstad van Litouwen. Na een verblijf van drie dagen in Vilnius rijden we naar de kust in het westen. Litouwen is ongeveer 1,5 keer zo groot als Nederland en telt ongeveer 2,8 miljoen inwoners. Dat geeft goed aan hoe dun bevolkt het land is en dat is ook wat je opvalt als je de stad uit bent.
Onze eerste stop is in het plaatsje Trakai op slechts 25 km van Vilnius. Het is een zeer pittoresk dorpje dat ooit een belangrijke rol speelde in de geschiedenis van Litouwen. Het dorpje staat bekend om zijn oude gekleurde houten huisjes en een prachtige waterburcht uit de 14e eeuw, waar in 1253 de eerste koning van Litouwen werd gekroond. In 1665 werd het kasteel door de Russen verwoest en in 1951 werd het in de Sovjet periode en opvallend genoeg door de Russen gerestaureerd. Nu is het een belangrijke trekpleister in het land. Gelegen in het midden van een meer heeft het een bijzonder mooi overkomen. Aan het metselwerk is goed te zien dat een groot deel van de bebouwing herbouwd is. Via een houten loopbrug is het kasteel verbonden met het stadje.

Na de bezichtiging van circa één uur rijden we door. Aanvankelijk is de omgeving nog heuvelachtig, maar grote delen van het land zijn zo plat als Nederland. De natuur is erg groen. Dat kan alleen als het regelmatig regent. Onderweg zien we onder andere veel bossen en akkerbouw met graan. We nemen een koffiestop in het oude centrum van de universiteitsstad Kaunas. Met 290.000 inwoners is het de tweede grootste stad van Litouwen, dat tot 1940 de hoofdstad van Litouwen was. Het oude centrum is niet echt toeristisch, maar het is toch bezienswaardig en gezellig met veel winkeltjes, terrasjes en restaurantjes. In het centrum vind je nog woonhuizen uit de 15e en 16e eeuw.

Onze tocht eindigt vandaag in het stadje Nida. Het stadje ligt op de Koerse Schoorwal dat een bijzonder stukje natuur is in de wereld. De Koerse Schoorwal is een smal schiereiland van 98 kilometer lengte die de Oostzee scheidt van Litouwen. De zuidelijke helft (46 km) van de schoorwal behoort tot de Russische exclave Kaliningrad en de noordelijke helft (52 km) tot Litouwen. De Litouwse zijde is niet verbonden met het vasteland van Litouwen: een veerpont verbindt het dorpje Smiltynė op de landtong met de havenstad Klaipėda.
Het smalle schiereiland is vrijwel nergens breder dan drie kilometer. Op de landtong is een duin- en boslandschap te vinden, met duinen die tot de hoogste van Europa behoren. Bovenop de duinen heb je een uitzicht op het water aan beiden kanten van het eiland. Op het eiland kun je fijne boswandelingen of fietstochten maken in een uniek vogelrijk natuurgebied met hoge witte zandduinen. De Koerse Schoorwal met het Nationaal Park staat als cultureel erfgoed op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. De Koerse Schoorwal is beroemd om zijn natuurschoon en daardoor erg toeristisch.
Nida is met 1.500 permanente inwoners de grootste van de vier plaatsen in het Litouwse deel en een bekende vakantiebestemming in het land.

Na twee overnachtingen in Nida vertrekken we richting Letland dat boven Litouwen ligt. De eerste stop is in de stad Kleipeda. Het is de derde grootste stad van Litouwen. Vanwege zijn ligging aan de Oostzee is het een industriële stad. De havenstad, vroeger bekend onder de Duitse naam Memel, heeft een oud centrum, dat in zijn geheel onder monumentenzorg valt. Desondanks vind ik het persoonlijk weinig historisch en het kan me weinig bekoren.
De volgende stop is bij een zeer merkwaardige locatie net boven de stad Sialiai. Het betreft een kerkhof achtige omgeving met circa 200.000 (Jezus)kruizen, dat ergens in de weilanden ligt. Het is een gedenkplaats voor slachtoffers van alle vervolgingen. Het is geen echt kerkhof, want er zijn geen graven. De eerste kruizen werden op de Kryziu Kalnas heuvel geplaatst, maar toen die vol stond breidde men het gebied uit. Hoewel de meeste kruizen van hout zijn, is er toch een grote variatie zowel in vorm, stijl en grootte. De hele omgeving voelt zeer bizar aan, zo onwerkelijk, magisch en wellicht heilig voor sommigen. Met de jaren is het een toeristische plek geworden waar ook commercie zijn weg gevonden heeft. Aan het begin van terrein staan souvenirwinkels en marktkramen waar je onder andere houten kruizen kunt kopen. Dagelijks kopen mensen nog altijd nieuwe kruizen om het bij te plaatsen op het kruizenveld. Er staan zo ontzettend veel kruizen, het is met geen pen te beschrijven; alsof je in een surrealistische film stapt.

Na dit unieke stukje in de wereld rijden we verder en passeren al spoedig de grens van Letland. Omdat de Baltische staten tot de Schengenlanden behoren, kun je bij de grensposten zo doorrijden.

Lees hier het verslag van Vilnius, de hoofdstad van Litouwen.
Lees hier het verslag van Letland.
Lees hier het verslag van Riga, de hoofdstad van Letland.