Nu reizen niet zomaar vanzelfsprekend is vanwege het coronavirus moeten we zoeken naar alternatieven. Dat kan prima in eigen land en de landen om ons heen. Ook in Nederland is nog veel te ontdekken. Er zijn veel prachtige steden, maar je kan ook denken aan bijvoorbeeld het bezoeken van kastelen.
De provincie Brabant heeft best wel wat interessante kastelen. Naar mijn mening worden kastelen meestal niet optimaal geëxploiteerd, waardoor de kastelen eigenlijk te weinig bekendheid hebben. En dat is jammer, want deze juweeltjes verdienen meer waardering en meer belangstelling. We moeten deze oudjes meer koesteren en meer genieten van de historische legendes. Tijd om ze eens onder de loep te nemen. Op de ‘brommert’ rijdt ik langs de kastelen en dat valt nog niet mee, omdat het aardig wat tijd kost. De volgorde van de route langs de kastelen is in onderstaand overzicht weergegeven, maar je kan natuurlijk ook zelf je route samenstellen langs de kastelen. Bezichtig een kasteel op een mooie zonnige dag en je waant je even terug in de tijd. Veel plezier bij het bezichtigen van de Brabantse kastelen.
Over de kastelen in Nederland is een mooie website en die heet toepasselijk Kastelen in Nederland, waar je alle info kunt vinden over onze kastelen. Algemene info over de kastelen vind je uiteraard ook op Wikipedia.
KMA, Kraanstraat, Breda
Het kasteel van Breda is een van de grotere kastelen in Brabant. Sinds 1826 is het terrein in gebruik door de Koninklijke Militaire Academie (KMA) waar officieren worden opgeleid. Hierdoor is het terrein niet toegankelijk voor publiek. Alleen tijdens speciale dagen zoals de open monumenten dag is het kasteel te bezichtigen. Het kasteel heeft een zeer belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Breda en het koninklijk huis. In 1353 verkocht de hertog van Brabant de stad Breda aan de Hollandse edelman Jan II van Polanen, Heer van Breda, die de burcht versterkte met een gracht en vier hoektorens. Het zo ontstane kasteel werd in de verdedigingswerken van Breda ingepast. De laatste telg van het geslacht Van Polanen, zijn kleindochter Johanna van Polanen, trouwde in 1403 met de Duitse edelman Engelbrecht I van Nassau, waardoor Breda incluis het kasteel in handen kwam van deze voorname familie. Dit huwelijk vormt het begin van de band tussen Nederland en het huis van Oranje-Nassau. Koning Willem I stelde in 1826 het Kasteel van Breda ter beschikking aan de Koninklijke Militaire Academie (KMA).
Wikipedia KMA Wikipedia Kasteel
Bouvigne, Bouvignelaan 5, Breda
Het kasteel van Bouvigne bij het Mastbos is eigenlijk maar een heel klein kasteeltje, maar de ligging is prachtig toch? Op de begane grond zijn maar drie mooie stijlkamers. Het kasteel is sinds 1972 eigendom van Waterschap Brabantse Delta en daardoor niet toegankelijk voor publiek. Alleen op bijzondere dagen zoals open monumentendag zijn het kasteel en de bijbehorende tuinen te bezichtigen. Sinds 1 oktober 2010 is het kasteel een van de officiële trouwlocaties binnen de gemeente Breda.
Het is onbekend hoe oud het kasteel precies is en hoe het er oorspronkelijk heeft uitgezien.
Voor zover bekend kwam het stenen huis voor het eerst in 1554 voor in een officiële akte. Het kasteel is in de loop der tijd diverse malen uitgebreid. Het begon met het stenen huis, waarop later de eerste verdieping van de toren is gebouwd (tussen 1554 en 1611). In de drie jaar daarna zijn er nog enkele andere verbouwingen gedaan en is de toren verhoogd met een tweede verdieping. Op 8 oktober 1614 kocht prins Philip Willem ‘Boeverijen’ om het samen met zijn broers Maurits, Frederik Hendrik en Willem II als jachtslot te gebruiken.
Loon op Zand
Het kasteel van dat in het dorp Loon op Zand ligt, bijgenaamd het witte kasteel, is een omgracht landhuis. Het is in 1777 gebouwd op de resten van een veel ouder kasteel dat toebehoorde aan de Heren van Loon op Zand.
In 2007 vond er een bezetting van het kasteel plaats toen de eigenaar, de miljonair Wim de Pundert, het kasteel dreigde te laten verloederen als de gemeente Loon op Zand niet zou meewerken aan een opknapbeurt. De ingrijpende plannen voor een verbouwing werden door de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed echter niet goedgekeurd. In 2014 droeg De Pundert Het Witte Kasteel over aan de dorpsgemeenschap van Loon op Zand. De Stichting Het Witte Kasteel heeft met de hulp van een zestigtal vrijwilligers het gebouw met bijgebouwen en tuinen gerestaureerd en opgeknapt. Sindsdien fungeert het als exclusieve trouwlocatie en worden er kleine concerten en exposities gehouden. In de z.g. ‘neerhuizen’ aan weerszijden van het voorplein zijn een dagrestaurant en een bed & breakfast ondergebracht.
Den Strijdhoef, Udenhout
De Strijdhoef (of Strijdhoeve) is een herenhuis te Udenhout, dat de naam kasteel heeft gekregen. Dit herenhuis stamt uit omstreeks 1760 en is gebouwd op de plaats van het leengoed De Strijdhoeven. Het bij het kasteel behorende landgoed bestaat voor de helft uit bos en voor de helft uit weiland. Het landgoed is vrij toegankelijk, afgezien van de onmiddellijke omgeving van het kasteel.
Nemerlaer, Haaren
Het kasteel is vernoemd naar het riviertje de Amer (later Nemer) en Laer (open plek in het bos). De oorsprong is uit de 14de eeuw. Het kasteel doorstond onder andere verval en brand maar het werd gelukkig gerenoveerd. Nemerlaer wordt nog steeds bewoond. Soms vinden er culturele en publieke activiteiten plaats, zoals exposities en concerten. Elke zondag is kasteel van binnen te bezichtigen voor vijf euro.
Stapelen, Boxtel
Kasteel Stapelen is een groot en oud kasteel met een brede gracht er om heen, waarvan de eerste vermelding ervan uit 1293 stamt. Het is grotendeels gebouwd in neo-gotische stijl. Het kasteel is nog altijd een klooster en hoofdvestiging van de Nederlandse assumptionisten. Daardoor is het alleen op afspraak te bezichtigen. Het kasteel is echter voor publiek ook goed te zien vanuit het omringende vrij toegankelijke park.
Henkenshage, Sint Oedenrode
Dit kasteel op het eiland behoort tot de mooiere kastelen van Brabant mede dankzij de omliggende tuin/park en gracht. Het kasteel bestaat uit een voorgebouw dat aan twee kanten een binnenplaats omsluit. De voorpoort wordt geflankeerd door twee ronde torens. Ook op de hoeken van het hoofdgebouw zijn uitspringende torens te vinden. De naam ‘Henkenshage’ komt van het 14e eeuwse ‘Hanekenshage’ of ‘Haenkenshage’. Haneke of Haenken was in die tijd een populaire roepnaam voor Johannes. Een nederzetting werd een ‘hage’ genoemd, omdat deze vaak omgeven was met een haag van doornen of struiken tegen wild of loslopend vee. Het oorspronkelijk bouwwerk dateert waarschijnlijk dan ook van het begin van de 14e eeuw. Toen was Kasteel Henkenshage overigens nog geen kasteel, maar ‘slechts’ een adellijk herenhuis met alleen een benedenverdieping. Hoewel het kasteel nog enig muurwerk uit 1450 vertoont, wordt de huidige aanblik gedomineerd door de quasi-middeleeuwse veranderingen die in 1850 zijn aangebracht. Sinds 1998 wordt Kasteel Henkenshage dankbaar gebruikt als locatie voor huwelijksfeesten en -voltrekkingen, personeelsfeesten, bedrijfsfeesten en -evenementen en meer.
Dommelrode, Sint Oedenrode
Ten zuiden van het centrum van Sint Oedenrode ligt dit kasteel uit de 16e eeuw. Oorspronkelijk heette het slot De Bocht, aangezien het in een bocht van de Dommel was gelegen. Het linker deel kenmerkt zich door muurwerk met speklagen en hoekblokken van mergelsteen. Onder het beheer van de Veghelse familie De Kuijper werd het kasteel verbouwd tot klooster. In 1856 werd een kapel gebouwd aan de achterzijde en in 1903 volgde een rectorshuis aan de rechterzijde. Het is momenteel in gebruik als vergaderlocatie van de gemeente Meierijstad en het is voor een deel ingericht als museum. Hier zijn archeologische vondsten tentoongesteld, zoals pijlpunten uit omstreeks 2000 v.Chr., urnen urnen en Romeinse voorwerpen.
Geldrop
Het kasteel bevindt zich in een park in het midden in het centrum van Geldrop en is daardoor erg toegankelijk. In het kasteel is een museum gehuisvest. In 1870 werd de Engelse landschapstuin aangelegd, waarvan de fraaie bomen, waaronder een erg oude en zware mammoetboom, de bosanemonen en de stinsenflora nog altijd bijzonder mooi zijn. Het kasteel heeft diverse bijgebouwen uit die tijd, zoals de Paardenstal, het Koetshuis en de Rentmeesterswoning. Alle bijgebouwen zijn Rijksmonumenten, en de kasteelboerderij is een gemeentelijk monument. Tegenwoordig is in het park ook een kinderboerderij te vinden en een moes- en kruidentuin met een Victoriaanse kas, die de baron z’n hof wordt genoemd. Door het park loopt een aantal wandel- en fietsroutes.
Eymerick, Heeze
Het grote kasteel uit 1665 is een van de laatste bewoonde kastelen van Nederland. Men loopt naar het kasteel via een prachtige oprijlaan, die door de beemden van de Groote Aa voert. Het is een statig kasteel dat aan drie zijden is omgracht. Het complex omvat tevens diverse bijgebouwen uit 1735. Hoewel het kasteel bewoond is, is het toch te bezichtigen. Het bevat een dertigtal kamers, waarvan een aantal fraaie stijlkamers. Bijzonder zijn een merkwaardige badkamer met een zeldzame badkuip, een gobelinzaal met 17e-eeuwse gobelins, waaronder enkele die taferelen uit het leven van Alexander de Grote voorstellen. Ook zijn er enkele fraaie schouwen te bewonderen. Het kasteel Eymerick is beschikbaar voor huwelijken en feesten, vergaderingen en bedrijfspresentaties. In de omgeving liggen uitgebreide bossen en heidevelden die vroeger tot het kasteel behoorden.
Asten
De genoemde voorburcht met het poortgebouw en de kasteelhoeven stammen uit de 17e eeuw. Geleidelijk verviel het kasteel, doordat het veelvuldig van eigenaar wisselde en doordat de eigenaren vaak afwezig waren. Na een restauratie die kwam het kasteel in 1938 gereed, maar in 1944 werd het echter grotendeels verwoest door een Duitse granaat. In 1984 zijn in de voorburcht negen woningen gebouwd waardoor het privaat gebied is. De kasteelruïne en de voorburcht zijn tegenwoordig Rijksmonument, en de omringende landerijen zijn aangewezen als historische buitenplaats. De activiteiten van de Stichting gingen zich ook uitstrekken tot het sterk bedreigde landschap. Onder meer de oprukkende kassen en infrastructuur tastten het landschap aan. In 2006 werd een plan opgesteld om de band van het kasteel met het landschap te herstellen en het kasteel een betere herkenbaarheid te geven voor de Astense bevolking.
Deurne
Op 24 september 1944 werd het Groot Kasteel door geallieerd vuur in puin geschoten met pantser-doorborende granaten om enkele zich schuil houdende SS’ers uit te schakelen. Bij de daaropvolgende brand ging de volledige inboedel – die juist kort ervoor weer naar het Groot Kasteel was gebracht – verloren, waaronder vermoedelijk schilderijen van Antoon van Dyck en Peter Paul Rubens. Na de oorlog werden plannen voor herbouw gemaakt. Daarbij zou het middeleeuwse volume van de donjon hersteld worden en het grondplan van de 17e-eeuwse uitbreiding als terras in gebruik worden genomen. Hiervan werd echter afgezien en in 1952 werd de ruïne geconsolideerd. De 14e-eeuwse noord- en westgevels en de gevel van de 16e-eeuwse hoektoren bleven bewaard, evenals de eetzaal op de eerste verdieping en de twee gewelfkelders onder de eetzaal. Het overige muurwerk, met name aan de zuid- en oostzijde, is nog te herkennen als muurtjes van nog geen meter hoog. In 2002 vond andermaal een consolidatie van het muurwerk plaats in opdracht van de gemeente Deurne, de huidige eigenaar. Hierbij werden de in 1952 dichtgemetselde venstergaten heropend en werden de natuurstenen kozijnen vervangen.
Helmond
Met de bouw van de huidige burcht werd omstreeks 1325 begonnen. Het kasteel werd uitgevoerd als een vierkante waterburcht met een ronde toren op elk hoekpunt en geen centrale woontoren of donjon. Deze vierkante kastelen bleken een stuk beter te kunnen worden verdedigd dan oudere ronde kastelen. Het grondplan van het kasteel meet ongeveer 35 X 35 meter. De middenlijn van de hoektorens is ongeveer 8 meter. De ingang is aan de noordzijde via een poortgebouw wat bijna een geheel is met de naastgelegen bebouwing. Vanaf 1923 werd het kasteel, na een grondige verbouwing, als raadhuis in gebruik genomen. De ruimte werd te klein in de jaren 70 van de vorige eeuw. Een nieuw gemeentehuis werd in gebruik genomen. Van de gemeentefuncties bleven 2 trouwzalen en de raadzaal in gebruik. In 2001 verhuisde de raadzaal naar een nieuwe locatie in het nabijgelegen Boscotondo. In het kasteel is sinds 1982 Museum Helmond gevestigd. Het kasteel wordt verder gebruikt als trouwlocatie.
Croy, Aarle-Rixtel
De oudste delen van het kasteel van Croy dateren vermoedelijk uit het midden van de vijftiende eeuw. Door eeuwen heen hebben verschillende adellijke families het kasteel bewoond. In 1990 werd het kasteel vanbinnen grondig gerestaureerd en kreeg het de bestemming van kantoor. Het wordt niet meer bewoond, maar huisvest tegenwoordig een aantal bedrijven.
Gemert
De bouw van dit kasteel is begonnen in 1391. Het werd bewoond door de ridders van de Duitse Orde. Het hoofdgebouw van het kasteel dateert uit 1740 en is gebouwd in Lodewijk XIV-stijl. Dit staat boven op een gewelfde kelderverdieping van het oorspronkelijke kasteel uit 1391. Het bestaat uit een middengedeelte met twee haaks hierop staande vleugels. Men bereikt het plein voor dit gebouw door een binnenpoort uit 1548. Deze is voorzien van de tekst: Anno MVCXLVIII soe is dit werck begonne in Gotsnam met vlijt. Heer Wijnant van Bryel landcomenduer heer tot Gemert doe ter tyt. Soe goet is Got. Het is voorzien van het wapen van de Duitse orde. In 1916 betrokken de paters en broeders van de Congregatie van de Heilige Geest (Spiritijnen) het kasteel. Uiteindelijk kochten dezen het in 1928 van de Jezuïeten. Zij bouwden er in 1936 een ‘voorlopige’ kapel die er nog steeds staat. Op 11 mei 1940 was er een kort vuurgevecht van Duitse en Nederlandse soldaten waarbij een vleugel van het kasteel in brand werd geschoten en verwoest. Naderhand zijn er nieuwe gebouwen voor deze vleugel in de plaats gekomen. De Spiritijnen hadden in het kasteel onder meer een grootseminarie dat echter in 1969 haar poorten moest sluiten wegens gebrek aan studenten. In 1970 werd het kasteel het hoofdkwartier van de congregatiën. Hun aantal nam echter af en het kasteel dreigde te worden verkocht aan een beleggingsmaatschappij. De bevolking protesteerde tegen de plannen voor nieuwbouw in de onmiddellijke omgeving van het kasteel. Dit protest vond plaats onder de leuze: Geen woonblok achter de muur. Houdt het kasteel groen en puur. In 2008 bracht de gemeente Gemert-Bakel een bod op het kasteel uit. Hierbij werd bedongen dat de Spiritijnen een nieuwe huisvesting zouden krijgen en dat recht moest worden gedaan aan de historische waarde van het kasteel. In 2017 verkocht de congregatie het pand aan een projectontwikkelaar.
Boxmeer
Het kasteel is een rijksmonument en is gelegen dichtbij de grens met buurland Duitsland en de provincie Limburg. Het kasteel kent een bewogen geschiedenis. De vesting op het voormalig eiland aan de Maas werd eeuwenlang herhaaldelijk belegerd, vernield en weer opgebouwd. In 1896 namen de zusters van Julie Postel het kasteel in Boxmeer in gebruik als zieken- en later als verpleeghuis. Onder meer door zorg voor de zieken zetten de zusters zich onbaatzuchtig in voor hun medemens in nood.
Tongelaar, Mill
Kasteel Tongelaar en Boerderij de Benedenhof liggen op het prachtige Landgoed Tongelaar. Op deze locatie kun je terecht voor feesten, vergaderingen, diner, concerten en overnachtingen. Het kasteel is een officiële trouwlocatie van de gemeente Mill.
Buiten de vierkante toren krijg ik niet echt het gevoel bij een kasteel te zijn. Naar mijn mening lijkt het meer op een landgoed. De binnenplaats geeft je het gevoel op een erf van een rijke boer te zijn. Het is gezellig ingericht en als het lekker weer komen hier heel wat wandelaars en fietsers voor een versnapering op het terras. De poorttoren is uit begin 15e-eeuw. De naastgelegen boerderijen zijn erg mooi.
Heeswijk
Persoonlijk vind ik dit een van de mooiste en indrukwekkendste kastelen in Brabant. Vanwege zijn ligging, grootte en variatie is het echt schitterend. De gracht om het kasteel en de groene omgeving doen je even geloven dat je in de middeleeuwen bent.
Van het huidige gebouw is de noordwestelijke hoek uit de veertiende eeuw het oudst. De voorburcht, die bestaat uit een koetshuis en toegangspoort dateert in zijn huidige vorm van de zestiende eeuw. In de negentiende eeuw, het tijdperk van de Romantiek, heeft het kasteel veel veranderingen ondergaan in de vorm van neogotische toevoegingen.
Kasteel Heeswijk heeft meerdere malen een rol gespeeld in de geschiedenis. Het lukte Prins Maurits rond 1600 tot twee maal toe niet om het kasteel in te nemen. Zijn halfbroer Frederik Hendrik slaagde daar in 1629 wel in, zodat hij vervolgens ‘s-Hertogenbosch kon belegeren. In 1672 was de Zonnekoning Lodewijk XIV de ongenode gast op Kasteel Heeswijk tijdens zijn strijd tegen de Republiek. Op het eind van de 18e eeuw gebruikte Pichegru, generaal van de Franse Revolutie onder leiding van Napoleon, het kasteel nog als hoofdkwartier.
Het kasteel werd in 2005 voor het laatst gerestaureerd. Het huidige kasteelmuseum geeft een beeld van de woonsituatie en de verzameltraditie uit het midden van de 19e eeuw. De Wapenzaal van het kasteel doet dienst als officiële trouwlocatie van de gemeente Bernheze. In de onder de binnenplaats gelegen Keldergewelven worden (trouw)feesten en recepties gegeven en het Koetshuis van Kasteel Heeswijk herbergt vergader- en trainingsfaciliteiten evenals congres- en presentatieruimtes.
Het kasteel is te bezichtigen behalve op vrijdag en zaterdag omdat het dan gereserveerd is voor groepsrondleidingen en partijen.
Vanwege de Zuid-Willemsvaart en allerlei ontoegankelijke wegen is het kasteel wat moeilijk bereikbaar, in ieder geval met mijn navigatiesysteem. Het makkelijkste is om de weg te nemen tussen Heeswijk-Dinther en Middelrode. Daar ligt het namelijk aan.
Wikipedia
Nieuw-Herlaar, Sint-Michielsgestel
Het kasteel geeft niet de indruk een echt oud kasteel te zijn vanwege zijn gave bouwkundige staat en zijn eenvoudige bouwstijl. Toch zijn de eerste vermeldingen al uit de 14de eeuw. Het complex is sinds 1973 een rijksmonument en de huidige bebouwing stamt grotendeels uit de negentiende eeuw, gebouwd als klooster en gesticht. Dat verklaart het relatieve moderne uiterlijk. Van de oudere bebouwing is de vijftiende-eeuwse ranke achtkante traptoren met ingesnoerde spits bewaard gebleven, waar een achttiende-eeuws deel omheen is gebouwd. Het kasteel deed in de 19de en 20ste dienst als Instituut voor Doven en vervolgens kwamen er diverse zustercongregaties (Franse Benedictinessen, de Oostenrijkse Dochters van de Goddelijke Heiland, Zusters van de Choorstraat en de paters van de Sociëteit voor Afrikaanse Missiën uit Cadier en Keer). In 1955 kwam het kasteel in handen van de Stichting de Godshuizen. Deze vestigde er een instituut voor diep-zwakzinnige kinderen, en in 1960 werd het een observatiekliniek voor kinderpsychiatrie en neurologie. Dit alles werd door de Dochters van de Goddelijke Heiland verzorgd. Hiertoe moest het kasteel worden verbouwd, maar in 1970 verhuisde de instelling naar de nieuwe inrichting Herlaarhof te Vught. Het leegstaande kasteel werd in 1978 aangekocht door een onroerend-goedmaatschappij en de bijgebouwen werden toen door de alternatieve woongroep Gezond Bouwen en Wonen in gebruik genomen. Het kasteel is nu in private handen en wordt bewoond na een jaren durende renovatie.
Maurick, Vught
Het oudste gedeelte van het huidige kasteel stamt uit 1400 en betreft de ingangspartij tussen twee slanke torens. De van een spitsboog voorziene poort kan men bereiken via een ophaalbrug. Het middendeel van het gebouw heeft twee uitgekraagde hangtorens. Daarachter bevindt zich de hoofdtoren die bekroond is met een door leien gedekte spits. De rechtervleugel is slechts gedeeltelijk 17e-eeuws, de rest is eind 19e eeuw toegevoegd.
Het kasteel werd gekocht door Augustinus van Lanschot, telg uit de bankiersfamilie Van Lanschot en zelf eveneens koopman en bankier. Hij gebruikte het als zomerverblijf en liet het van 1891-1892 restaureren en verbouwen, waarbij het bij benadering de huidige staat verkreeg. Zijn zoon August, die burgemeester was van Vught, werd eigenaar en deze gebruikte het kasteel deels ook als gemeentehuis. Na diens dood bleef Augustus’ weduwe, mevrouw Van Lanschot-Lagasse de Locht, er wonen.
De familie Van Lanschot verkocht het kasteel aan de N.V. tot Exploitatie van het Landgoed Maurick, die een hotel-restaurant begon, om het kasteel vanaf 1963 te verhuren aan de Nederlandse Vereniging van Wegenbouwers. De restaurantfunctie bleef behouden. Sinds 2 juli 2007 werd N.V. Monumenten Fonds Brabant eigenaar van kasteel Maurick, en ook deze exploiteerde er een restaurant. In 2015 werd het restaurant gesloten in verband met een faillissement. Kasteel Maurick BV werd tijdelijk in beheer gegeven aan leegstandbeheerder Gapph uit ‘s-Hertogenbosch. In 2015 kwam het kasteel in handen van Klaas van Leengoed en Niek van Lieverloo. In september 2015 werd het opnieuw als restaurant in gebruik genomen.
Zwijnsbergen, Helvoirt
Over dit kasteel kan ik eigenlijk kort zijn. In 1428 was er sprake van Jan van Zwijnsbergen (Johannes de Zweensberge). Deze begon waarschijnlijk met de bouw van het versterkte kasteel. Dit kasteel is momenteel in particulier bezit van de familie Van Lanschot en niet toegankelijk voor bezichtiging. De weg naar het kasteel is een privéweg waardoor alleen een glimp in de verte van het gebouw mogelijk is. Gewoon overslaan dus.
Wikipedia
D’Oultremont, Nieuwkuijk
Het kasteel is gelegen op het voormalige themapark Land Van Ooit. Het is ongetwijfeld een van de meest opvallende kastelen, het is namelijk helemaal roze. Het wordt daarom ook wel het Pink Castle genoemd. Het spreekt voor zich dat het niet altijd roze is geweest. Waarschijnlijk is het roze geverfd toen het nog onderdeel uitmaakte van Land van Ooit, maar dat is toch alweer in 2007 gesloten. Het kleine kasteel is niet te bezichtigen, maar het ligt net als zoveel andere kastelen wel in een prachtige omgeving waar je lekker kan wandelen.
Aan de overzijde bevindt zich een opvallend kunstwerk bestaande uit een beeldengroep van soldaten die letterlijk dwars door een meer wandelen. Je ziet de soldaten steeds dieper in het water zakken waarna ze aan de andere zijde weer tevoorschijn komen. Het is prachtig gezicht, zeker als het riet hoog staat. Ook deze soldaten zijn een restant van het park Land van Ooit. Het verhaal hierachter is dat toen Napoleon met zijn leger door Het Land van Ooit wilde trekken de soldaten werden betoverd en veranderden in standbeelden.
Heusden
Het oorspronkelijke kasteel uit de 12 eeuw bleef eeuwenlang intact. Een kruittorenramp in 1680, waarbij de bliksem insloeg in de donjon die als opslagplaats voor buskruit werd gebruikt, werd het kasteel fataal. In de toren bevonden zich op dat moment 16.000 pond buskruit, handgranaten en stincpotten. Het kasteel werd vrijwel geheel verwoest en ook vele huizen in de omgeving ervan werden vernield. Slechts de muren van een vierkante toren bleven gedeeltelijk overeind. Deze toren werd weer enigszins hersteld, maar in 1823 volgde totale sloop. Na de opgravingen werden in 1949 de fundamenten weer bedekt en er verscheen een hertenkamp op de plaats van het kasteel. In 1987 besloot men tot een gedeeltelijke reconstructie van het kasteel, zij het in veel kleiner formaat dan het tot 1680 geweest was. Dit werd als een mislukking beoordeeld, aangezien het opgetrokken muurwerk niet met de vorm van het eigenlijke kasteel overeenkwam. Toen men de fundamenten blootlegde achtte men het zelfs niet nodig om aanvullend archeologisch onderzoek te verrichten. Hierdoor is het misschien wel het minst mooie en het minst interessante kasteel van Brabant.
Wikipedia
Meeuwen
Kasteel Meeuwen is een gedeeltelijk 19e-eeuws en 20e-eeuws kasteel. Het is bewoond en staat op het land van een loonbedrijf. Daardoor is het privé en niet te bezichtigen. Omdat het een eind van de doorgaande weg af staat en ook nog eens achter bomen rijd je zomaar aan voorbij.
Wikipedia
Dussen
Dit kasteel staat net buiten de bebouwing van Dussen. Het huidige kasteel is een door een brede slotgracht omringd bakstenen gebouw uit 1474, met oudere delen. Het bestaat uit drie woonvleugels om een binnenplaats, aan de noordzijde afgesloten door een toegangspoort tussen twee zware halfronde torens. De gewelfde kelder dateert van 1387 of ouder. De overwelfde renaissancegalerij dateert van 1609. Toen werden ook de zuid- en oostvleugel met één verdieping verhoogd. De westvleugel dateert van 1628. Ook beide torens werden toen verhoogd en een middentoren toegevoegd. Deze is verwoest in 1944 en niet meer herbouwd. Tot het interieur behoren enkele 17e e 18e-eeuwse schouwen, waarvan sommige altijd tot het kasteel behoorden en andere van elders afkomstig zijn. Het mooie kasteel is open voor publiek.
Wikipedia
Oosterhout
Kasteel Strijen was een kasteel in Oosterhout. De bouw van het eerste kasteel startte rond 1289, toen Willem IV van Strijen het terrein op de grens van het graafschap Holland en het hertogdom Brabant kocht. Het huis werd rond 1325 door de nieuwe eigenaar Willem van Duvenvoorde tot een groot kasteel verbouwd. Het kasteel zelf bestond uit drie verdiepingen, de toren uit zes. Het gebied rondom het kasteel was Hollands gebied, terwijl het kasteel zelf op Brabants gebied stond. Uiteindelijk werd Jan I van Polanen eigenaar van het kasteel, en daarmee de ook de opvolgende heren van Breda. Volgens volksverhalen kwam Johanna van Polanen regelmatig hier verblijven om te schrijven of voor andere zaken. Het kasteel werd in de 16e eeuw verwoest tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Het kasteel is daarna nooit meer opgebouwd. De prins van Oranje, Filips Willem, gaf in 1617 toestemming om het puin van de ruïne te hergebruiken. De 25 meter hoge toren is deels bewaard gebleven en staat nog steeds overeind aan de Kasteeldreef in Oosterhout. De ruïne van de toren, die beschermd wordt met hekken, staat op een eilandje omgeven door sloten dat met een brug verbonden is met de omgeving. De naam Slotbosse Toren is te danken aan het eikenbos dat er vroeger omheen lag. De ruïne was tot 15 januari 2016 eigendom van de Staat (Rijksgebouwendienst). Op 15 januari 2016 werd deze overgedragen aan de Nationale Monumentenorganisatie (NMo).
Naast de ruïne heeft Oosterhout nog een zevental slotjes die bezienswaardig zijn. Rond 1300 vestigden verschillende adellijke families zich in Oosterhout die voor zichzelf een huis (slotje) bouwden. Van deze ‘slotjes’ zijn er nu nog vijf over, waarvan vier aan de Ridderstraat. Het merendeel is in de negentiende eeuw min of meer gemoderniseerd. Ze worden slotjes genoemd, maar de benaming kasteeltje zou niet misstaan. Slotje Limburg of Huis Limburg is een slotje op de kruising van de Slotlaan en Ridderstraat. Tegenover het kasteel staat aan de westkant Slotje Beveren en aan de noordzijde ligt het Slotpark. Verder naar het oosten staat Slotje Brakestein.
Volg mijn reis 
Fijn dat ons mooie kasteel ook onderdeel uitmaakt van dit fijne lijstje!