Oman 2015

Oman

Vanwege mijn werk en het verblijf in Abu Dhabi is het eenvoudig tevens het naast gelegen land te bezoeken. Oman is eveneens een Arabische golfstaat. Het heeft enorm veel overeenkomsten met de United Arabian Emirates (UAE). Oman bestaat net als de UAE pas sinds 1971 nadat het lange tijd een Brits protectoraat was.
Het is een lange weg naar Muscat, maar gelukkig is de snelweg goed, snel en niet zo druk. De omgeving lijkt nog het meest op een maanlandschap. Plots zie ik een kudde dromedarissen (hier kamelen genoemd) naast de snelweg. Ik zie het helaas te laat om nog te stoppen. Ja, stoppen op de snelweg kan hier. Je rijdt zo naast de weg het zand in. Er zijn ook punten op de snelweg waar je kunt omkeren of links kunt uitvoegen om vervolgens haaks over te steken tussen het tegemoet komend verkeer. Hier kan het. Het is niet zo druk. Gelukkig staat er naast de weg een soort afrastering, zodat de kamelen niet de snelweg oplopen. Je zal er maar tegen aan botsen.
In de verte ligt het Hadjar gebergte. De hoogste top is circa 3.000 meter. Na Nizwa verandert de weg in een ware “racebaan” met bocht naar bocht door het prachtige kale gebergte dat nu heel dichtbij ligt.

Muscat

Muscat is de hoofdstad van Oman en telt met de voorsteden er bij circa 550.000 inwoners. In 1507 landden de Portugezen op weg naar Indië voor het eerst in Muscat. Ze bezetten de stad om zo de handel in de Perzische Golf te kunnen controleren. Tot ongeveer 1650 behielden de Portugezen deze handelspost in Oman. Ter verdediging van de natuurlijke haven, bouwden zij op het hoger gelegen deel van de stad de Al Mirani en Al Jalali forten. Er zijn nog altijd restanten in de stad te bewonderen uit de Portugese bezetting.
Vanuit het hotel wandel ik naar het strand. Het is de dag van het gebed. Inwoners trekken op deze dag met het gezin/familie en vrienden naar het strand of parkjes waar ze gezellig samen zijn, kletsen en meestal ook barbecueën. Kinderen ravotten met een bal. Er wordt gevolleyd en andere spelletjes. De vrouwen blijven keurig netjes in de zwarte klederdracht zitten, ondanks de hitte. Er wordt niks bloot gegeven. Enkele vrouwen lopen zelfs tot hun knieën in het water, zodat de jurk onderaan helemaal nat wordt. De golven zijn redelijk vlak.
Muscat heeft nagenoeg geen hoogbouw. Veel gebouwen zijn in Arabische bouwstijl. Het is een lang uitgestrekte stad met een lange kustlijn. Dwars door de stad loopt een snelweg, waardoor het voor de voetganger moeilijk oversteken is.

Big Bus Tour

Ik heb goede ervaringen met bustochten door een stad en besluit om ook in Muscat een tocht te maken in de cabriobus. Het is lekker warm, dus waarom ook niet. Lekker de wind door mijn haren laten wapperen! De bus maakt een ronde door het oude Muscat in twee uur en heeft daarbij tien stopplaatsen op de highlights. De bus rijdt onder andere langs de Al Mirani en Al Jalali forten, maar deze zijn niet te bezoeken, dus ik stap niet uit de bus. Ik stap alleen uit op Corniche ofwel kustboulevard.

Corniche

Cornich is wat mij betreft het hoogtepunt van de stad. Langs de boulevard bevinden zich diverse parkjes met bloemen en gesnoeide struiken. Het ziet er allemaal groen en goed verzorgd uit. Diverse beelden met dolfijnen en zitbanken staan op het voetgangersgedeelte. Net achter de bebouwing liggen de kale bergen. In het water ligt een groot cruiseschip met daarvoor twee nostalgische dhowboten hetgeen heel contrastrijk is en voor een idyllisch geheel zorgt. Aan de oever zie ik van dicht bij een witte reiger opzoek naar vis. Andere vogels zoeken voedsel tussen keien. Inwoners vissen met alleen een visdraad en een dobber, maar hebben veel vangst. Het is jammer dat ook de industriële haven aan de baai is gelegen. De industriële haven met zijn vrachtschepen en kranen verraadt natuurlijk zijn oorspronkelijke functie voordat er toerisme was. Langs de drukke weg bevinden zich veel restaurantjes met terrasjes en souvenirwinkeltjes. Ik neem een lunch en geniet van de rust en het leven om me heen. Naast mij zitten twee Duitsers. Een van de Duitsers staat op en loopt naar het restaurant. Een minuut later komt de man terug, zegt niks en graait ongeveer 20 tissue velletjes uit de doos op tafel. De andere Duitser zegt ook niks en schiet in de lach. Als ik na de lunch ook naar het toilet ga, begrijp ik de Duitser. Wat een klere bende…
Nabij de boulevard is een overdekte souk met veel authentieke souvenirwinkeltjes. Het is donker binnen en diverse marktkoopmannen proberen beleefd en niet al te opdringerig iets te verkopen.
Op een heuvel aan de boulevard ligt het Mutrah Fort, maar het fort ziet er gesloten uit. Jammer, daar is toch veel meer uit te halen denk ik dan. Het fort is uit de 16e eeuw en gebouwd door de Portugezen.

Moskee

In de ochtend bezoek ik de bekende Grand Mosque van de stad. Ik kan de moskee wat moeilijk vinden, maar als ik er eindelijk ben verbaast mij de rust rondom de moskee. Er is niemand te zien. Aan de bewaker vraag ik of ik naar binnen mag. Ook binnen is er niemand en kijk mijn ogen uit naar de mooie moskee en geniet van dit unieke moment in mijn leven. Ik als ongelovige Thomas ben zomaar alleen in de beroemde moskee van Muscat.
Aan het plafond hangen drie grote kroonluchters, op de grond ligt een enorm groot geknoopt tapijt. Ik zie veel marmer en decoraties. De moskee is echt heel mooi en vol met sierlijke details. De moskee heeft een open gebedsruimte (Medina). Deze binnenplaats is aan drie zijden omgeven door zuilengangen. Aan één zijde bevindt zich, evenwijdig met de gebedsmuur of qibla, een overdekte gebedsruimte. In deze gebedsmuur is een gebedsnis of mirab, die de richting van Mekka aanduidt. Dit is de richting waarin de gelovigen de gebeden moeten opzeggen.
In de avond als ik dit verslag schrijf en de juiste naam van de moskee zoek kom ik er achter dat ik helemaal niet bij de Grand Mosque bent geweest. Hèhè, heb ik weer! Er zijn hier ook zoveel moskeeën. Wat de naam van de moskee is, kan ik niet meer achterhalen. Maar het was wel mooi. De grote moskee heet overigens “Sultan Qaboos Grand Mosque” en deze ligt 3 kilometer verder.

Grensovergang

Mijn korte stedentrip is afgelopen en rijd via dezelfde weg weer teug. De immigratie aan de UAE grens verloopt niet helemaal vlekkeloos. Ik moet me melden bij balie 1. Daar word ik doorgestuurd naar balie 5. Die stuurt me door naar balie 6 voor een oog scan. Daarna moet ik weer terug naar balie 5. De ambtenaar vraagt waar ik vandaag kom. Duh! Dat staat toch in het paspoort met koeien letters. “The Netherlands”. De man begint van alles in de PC in te typen. Hij kijkt bedenkelijk en kan blijkbaar mijn gegevens niet vinden. “Have you been here before?” Duh! Dat zie je toch aan de stempels! “Yes, three times”. De man zoekt verder. Hij begrijpt blijkbaar niets van mijn namen. Met zes namen valt dat natuurlijk ook niet mee. Ik heb maar liefst 46 letters in mijn namen. Das toch niet normaal! Ik heb zelfs nog meer namen dan hun eigen president Khalifa bin Zayed Al Nahayan. In de UAE bestaan namen uit een “first name”, een “middle name” en eventueel een “third name”. Achteraan staat de familienaam. Zoveel wijkt dat dus niet af van ons systeem. Staat mijn paspoortnummer dan niet in het systeem? De man geeft de “in stempel” en denkt vast bij zich zelf: “Het zal mij een biet wezen!” Ik ben weer in de UAE.

Meer foto’s hier.

Advertentie