Leuven is net als onder andere Anderlecht, Antwerpen, Brugge, Brussel, Gent, Liège (Luik), Mechelen, Namur (Namen) en Schaarbeek, een mooie historische stad met een Bourgondisch karakter. De stad ligt ter hoogte van Brussel nog net in het Nederlandstalig gedeelte op circa twee uur rijden vanaf Utrecht. Leuven telt circa 100.000 inwoners en ligt aan de rivier de Dijle. Na een bezoek aan Antwerpen, Brussel en Brugge kom je al snel in een van de kleinere steden zoals Leuven, maar dat wil nog niet zeggen dat deze kleinere steden minder interessant zijn. Het centrum van Leuven is niet echt heel groot en je zou het makkelijk in één dag kunnen bezoeken. Ik adviseer echter om er een tweedaagse trip van te maken en een hotelletje te nemen. Met het begijnhof in het zuiden en de Keizersberg Abdij in het noorden wordt het toch een flinke wandeling. Samen met een culinair dinertje en in de avond een pint in een kroeg is dat een prima combinatie voor een weekend.
We hebben een leuk hotelletje met de naam “Professor” in het midden van de stad. Het is een oud herenhuis op 50 meter afstand van het stadhuis. De kamer is recht boven een café, waar we gelukkig weinig geluidsoverlast van hebben. Buiten op straat is in de nachtelijke uren wel wat geluid, maar ik stoor mij er niet aan. Laat ze maar genieten. Leuven is niet voor niets bekend om zijn uitgaansleven. Er zijn zeer veel uitgaansgelegenheden in de stad, overwegend cafés. De Oude Markt wordt, vanwege zijn aaneenschakeling van kroegen, ook wel “De Langste Toog” van Europa genoemd.
In Leuven is multinational Anheuser-Busch InBev gehuisvest, de historisch Brouwerij Artois (voorheen ook nog Interbrew en InBev geheten). AB InBev is de grootste bierbrouwerij van de wereld. Daarnaast is er nog een stadsbrouwerij. Ooit waren er in Leuven maar liefst 56 brouwerijen actief. In de omgeving van Leuven zijn nog diverse andere brouwerijen zoals Hoegaarden. De bouwerijen zijn een belangrijke bron van inkomsten voor de stad. Vanwege de eeuwenlange aanwezigheid van zowel brouwerij Artois als wel het studentenleven wordt Leuven ook wel de bierhoofdstad van Vlaanderen/België genoemd. Je ziet, je moet gewoon deze stad bezoeken en als student wil je er zeker studeren.
Op vrijdagochtend en op zaterdag zijn er diverse markten waaronder een bloemen, – antiek- en rommelmarkt op een van de historische pleintjes.
Voor het station van Leuven ligt het Martelarenplein met een imposant vredesmonument. Vanaf dit plein loop je door de rechte Bondgenotenlaan naar de Grote Markt. De Bondgenotenlaan is een van de mooiste straten van Leuven met tal van statige herenhuizen en winkels. Parallel aan deze straat ligt de Diestsestraat die net iets minder druk, groot en mooi is dan de Bondgenotenlaan, maar als je toch aan het lopen bent kun je beter een rondje lopen. De Diestsestraat en de Bondgenotenlaan zijn de belangrijkste winkelstraten in het centrum van Leuven. Ook in de Tiensestraat en de Mechelsestraat bevinden zich veel winkels. Zowel de Diestse- als de Mechelsestraat zijn volledig verkeersluw.
Een andere noemenswaardige straat is de Naamsestraat. Komende van de Grote Markt tref je eerst de Lakenhal uit 1317-1345. Een klein stukje verderop staat de Sint-Michielskerk uit 1650-1671 met zijn zeer imposante gevel. Loop je nog verder naar het zuiden, dan vind je de Sint-Kwintenskerk.
Leuven kenmerkt zich niet door één maar door twee centrale pleinen namelijk de Grote Markt en de Oude Markt die ook nog eens heel dicht bij elkaar liggen. De Grote Markt mag dan wel groot heten, maar het plein wordt wel voor een groot deel beheerst door de Sint-Pieterkerk. Op de achterzijde van de kerk bevindt zich een transkapel met een beeldje van Margareta, die door het leven gaat als Fiere Margrietje. De legende gaat wanneer Margriet naar huis terugkeert, moordenaars haar mee buiten de stad nemen waar zij haar (wellicht na een poging tot groepsverkrachting) doden en in de Dijle werpen.
Haar lichaam zinkt echter niet. Vissen dragen het lichaam zodat het boven water blijft. Tegen de stroom in en omgeven door een wonderbaarlijk licht drijft het lichaam terug richting Leuven. Hendrik, de toenmalige Hertog van Brabant, is getuige van dit wonder. Dankzij de vondst van het lichaam komt de waarheid aan het licht. Voor ze verder kwaad kunnen aanrichten worden de moordenaars opgespoord en in de gevangenis geworpen.
Tegenover de kerk staat nog een gebouw met een mooie trapgevel met de gelijknamige tekst “De Fiere Margriet”.
De 93 meter hoge St. Pieterskerk uit de 15e eeuw is in Brabantse gotiek stijl. De kerk is zowel binnen als wel buiten fraai gedecoreerd met beelden, schilderijen en versieringen. De kansel is één groot houten siersnijwerk tezamen met een prachtig beeld dat zich er onder bevindt. Het beeld toont onder andere een ruiter die van zijn paard is gevallen. Bovenop de kerk staat een gouden beeld van een klokkenluider die een klok luidt. De kerk maakt onderdeel uit van de Belgische en Franse Belforten die opgenomen zijn in de Unesco Werelderfgoedlijst. Rondom de dominante Sint Pieterkerk bevinden zich op de Grote Markt veel horeca gelegenheden en prachtige gildehuizen.
Het Tafelrond is gebouwd in gotische stijl. Het oorspronkelijke gebouw was een samenhangend architectonisch geheel van de huizen “Tafelront”, “Sint-Joris” en “Spaegnen”. Mettertijd werd de naam Tafelrond gebruikt om het geheel van de drie huizen aan te duiden. Begin negentiende eeuw was het gebouw echter erg vervallen. Het stadsbestuur besloot in 1817 het Tafelrond te slopen en te vervangen. Dit gebouw werd echter in puin gelegd in augustus 1914. Wederom werd het herbouwd volgens het oude Tafelrond-gebouw. De Nationale Bank, die haar filiaal op de Volksplaats (Ladeuzeplein) had verloren, trad op als geldschieter en bouwheer van het nieuwe gebouw. In 1930 werd het gebouw in gebruik genomen door de Nationale Bank die in 2002 weer vertrok. De nissen van de voorgevel werden opgevuld met acht beelden van Ernest Wijnants en stellen belangrijke figuren voor uit het bank- en financiewezen. De twee binnenste nissen missen een beeld. In juli 2005 werd het Tafelrond openbaar verkocht voor 6,4 miljoen euro. In 2012 maakte de koper bekend dat het gebouw herbestemd zou worden tot hotel, restaurant, studio voor praatprogramma’s en appartementen. Op het spitse met leien bekleed dak zijn 15 kleine dakkapelletjes aangebracht.
Het stadhuis is het pronkstuk van Leuven en is een van de bekendste gotische stadhuizen ter wereld. Het ontwerp van het stadhuis is gebaseerd op het Stadhuis van Brugge dat één van de oudste Belgische stadhuizen is. Tussen de vensters zijn telkens twee nissen. Drie van de vier hoektorens hebben ook nissen. De kraagstenen zijn gebeeldhouwde voorstellingen uit de bijbel. Het steeds terugkerende onderwerp is schuld en boete. Ze hadden een belerende en vermanende functie.
Het stadhuis met drie verdiepingen werd gebouwd tussen 1439 en 1469. In 1709 werd de ingang verbouwd: links naast de toegangsdeur werd een venster omgebouwd tot deur, wat de symmetrie ten goede kwam en ook kwamen er de huidige trappen. De grote verandering kwam in de periode 1849-1880. De tot dan leeg gebleven nissen werden gevuld met beelden. Er staan in totaal 149 beelden in de gevels. De figuren op de voetstukken dragen allen Bourgondische kledij, de figuren in de nissen dragen kledij uit de periode waarin ze geleefd hebben. De beelden op de benedenverdieping tonen onder meer geleerden, kunstenaars en historische figuren uit Leuven. De eerste verdieping toont figuren die de gemeentelijke vrijheden symboliseren en de patroonheiligen van de parochies. Op de tweede verdieping staan alle heersers over de stad, de graven van Leuven en de hertogen van Brabant tot Leopold II, hoewel Willem I en Leopold I ontbreken. De nissen in de torens werden gevuld in 1895-1913 met 87 beelden. Zij kregen Bijbelse figuren. De buitengevel mag dan gotisch zijn, binnen zijn de salons in verschillende stijlen ingericht. Zo is er een salon in Lodewijk XIV-stijl, één in Lodewijk XV-stijl en één in Lodewijk XVI-stijl. In één van die salons hangt een schilderij van elke burgemeester sinds de Franse tijd, met uitzondering van de zittende burgemeester. Op de begane grond is de wandelzaal met eiken draagbalken. Ook is er een gotische zaal, met vier grote historische schilderijen en zeven kleinere portretten van André Hennebicq.
Grenzend aan de Grote Markt ligt het Rector de Somerplein met het Fonske standbeeld. Het beeld stelt een student voor die, lezend in een boek, de wijsheid in vorm van water door zijn hoofd laat lopen. Maar deze verklaring zou later aan het beeldje zijn gegeven. Volgens beeldhouwer Claerhout is het een sculptuur van iemand die, een pils in zijn kop gietende, zijn gedragingen bestudeert. Studentenorganisaties waren het hier niet mee eens en vonden dat het een karikatuur van de drinkende student was. Daarom werd het beeldje omgedoopt tot “Bron Der Wijsheid”.
De Muntstraat profileert zich als het culinaire hart van de stad. De straat, die gedomineerd lijkt door Italiaanse restaurants, heeft na een grondige opknapbeurt ook stilaan een tweede adem gevonden.
Het Groot Begijnhof ook bekend als Begijnhof Ten Hove, is een gaaf bewaarde en volledig gerestaureerde historische wijk in het zuiden van de binnenstad, gelegen aan de Schapenstraat, niet ver van de Naamsepoort. Het mag zich gerust groot noemen, want het begijnhof telt tientallen steegjes. Je waant je haast in heus dorp, zo groot. Het is een mini stad in een stad. Dit begijnhof ontstond in de vroege 13e eeuw. Er heerst een serene rust in de autoloze steegjes. Het is moeilijk voor te stellen maar, ooit woonden er honderden vrijgezelle vrouwen, die van heinde en verre kwamen om hier te leven als nonnen. Wat moet dat een enorme aantrekkingskracht hebben gehad op de mannelijke bevolking! Met zoveel kroegen en bierbrouwerijen in de stad moet dat ongetwijfeld een feest zijn geweest. En euh, die begijnen waren dan misschien wel vrijgezel, maar dat zegt natuurlijk nog niet dat ze “vies” waren van mannen…. Vanaf het einde van de 16e eeuw, en vooral na het Twaalfjarig Bestand in de 17e eeuw, kende het begijnhof een tweede bloeiperiode met een nabloei tot aan de Franse Revolutie. Het hoogtepunt in het aantal roepingen situeert zich omstreeks 1650-1670, toen het aantal begijnen opliep tot boven 360. Omstreeks 1960 was het begijnhof behoorlijk verkrot. De Universiteit was bereid het complex te restaureren, om er studenten en gastprofessoren te huisvesten. Een vijftal huizen dateert uit de 16e eeuw, waarvan enkele zijn opgetrokken in vakwerkbouw. Het karakteristieke huis van Chièvres dateert uit 1561. Het merendeel van de huizen dateert uit de periode 1630-1670. Ze werden opgetrokken in streekeigen traditionele architectuur, versierd met enkele sobere, barokke elementen. Een typisch element van het begijnhof zijn de talrijke dakkapellen, vaak uitgewerkt met trapgevels en de rondboogvensters daarin. Her en der komen beeldhouwwerken voor met een religieus thema, vaak verwijzend naar de patroonheilige van het huis. Het Groot Begijnhof in Leuven staat samen met 12 andere Belgische begijnhoven op de Unesco Werelderfgoedlijst.
Naast het Groot Begijnhof heeft Leuven ook nog een Klein Begijnhof dat bestaat uit een straat en twee doodlopende steegjes ten noorden van de Sint-Geertruikerk. Het aantal begijnen reikte nooit boven de 100 en zakte na de Franse Revolutie erg snel weg. In de jaren 2000 werd een grondige restauratie uitgevoerd. Na de restauratie werden de huisjes weer wit geverfd waardoor het Klein Begijnhof een ander uiterlijk kreeg dan het Groot Begijnhof. Van dit begijnhof resten nu een dertigtal huizen in traditionele Vlaamse stijl. Over het algemeen zijn ze soberder afgewerkt dan deze in het Groot Begijnhof, hetgeen wijst op de beperkte middelen van de begijnen in dit hof.
Helemaal in het noorden van het oude centrum ligt de Keizersberg Abdij. Het is een flinke tippel, maar het is zeker de moeite waard het te bezoeken. Rondom de abdij, die overigens niet te bezoeken is, ligt een mooi park. In het park staan enkele Sequoia bomen die in Europa vrij zeldzaam zijn en reeds in 1840 gepland zijn. Omdat de abdij op een heuvel staat heb je er een mooi uitzicht over de stad van Leuven.
De Hortus Botanicus Lovaniensis, beter bekend als de Kruidtuin, ligt in het westen van het centrum. Het is de oudste botanische tuin van België. De tuin is gelegen aan de Kapucijnenvoer en dateert uit 1738. De eerste wetenschappelijke tuinen waren kruidtuinen en verzamelingen van geneeskrachtige planten. De Kruidtuin was dus in het begin nauw verbonden met de geneeskunde. Later werden meer zuiver plantkundige tuinen ingericht met sierplanten, potentieel economische gewassen, zeldzame planten en planten als studieobjecten. Vanaf toen af was er eigenlijk geen sprake meer van een kruidtuin, hoewel die benaming in de volksmond verder bleef leven. Nu bevindt zich op een oppervlakte van ca. 2,2 ha een uitgebreide verzameling bomen, heesters en struiken.
Jaarlijks worden er veel verschillende evenementen georganiseerd in Leuven. Met een beetje mazzel valt een evenement samen met je bezoek aan Leuven. Je ziet, Leuven is een bruisende stad, ook al laat het zich qua grootte niet meten met Antwerpen of Brussel. Leuven is TOP.
Na al dit moois in Leuven zou je eigenlijk ook nog even het kasteel van Arenberg moeten bezoeken dat op 3 kilometer van het Leuvense centrum ligt in de deelgemeente Heverlee. Het mooie kasteel is uit de 16e eeuw, maar onderging diverse wijzigingen in alle daaropvolgende eeuwen tot en met de 21e eeuw. De architectuur is grotendeels Vlaams-traditioneel met elementen uit de late gotiek, renaissance en neo-gotiek (19e eeuw). Karakteristiek zijn de twee grote hoektorens met peervormige spitsen, waarop een Duitse Adelaar prijkt. Het kasteel is eigendom van de Katholieke Universiteit Leuven, dat het gebruikt als centrum van de campus. Rondom het kasteel bevindt zich een mooi park waar studenten in serene rust kunnen studeren op het grasveld. De Katholieke Universiteit van Leuven is een van de oudste in de Benelux. Mede door de universiteit heeft Leuven een grote naamsbekendheid gekregen.
Klik voor meer foto’s
Volg mijn reis 