New Forest National Park 2016

Zuid Engeland

Omdat ik zoveel mogelijk van de wereld wil zien ga ik in principe nooit twee keer naar eenzelfde vakantiebestemming. Toch zijn er altijd uitzonderingen zoals zuid Engeland waar ik nu voor de vierde keer kom. Het is gewoon te mooi om er maar één keer naar toe te gaan. Regelmatig praten mijn vriendin en ik over wonen in het buitenland. Hoog op het lijstje van buitenlandse bestemmingen staat Engeland. We voelen ons daar thuis. De cultuur, het landschap, de pubs, de historie en veel andere dingen spreken ons aan. Omdat de Engelsen zo lekker eigenwijs zijn, is het land zo puur gebleven en niet zoveel beïnvloed door andere culturen. Engeland is heel authentiek, conservatief maar ook eigenzinnig. Engelsen zijn zich daar terdege van bewust. Monumenten, kastelen, kathedralen en National Parks worden zorgvuldig beheert door National Trust en Heritage Trust. Engelsen weten maar al te goed de waarde van hun cultureel erfgoed.
Bij de eerste de beste pub waar we een lunch nemen hangen agrarische werktuigen aan het plafond. Waar zie je dat nog in Nederland? Op de vloer ligt bondgekleurd tapijt. Ooit gezien in een Nederlandse kroeg? De pub zit afgeladen vol. Op iedere tafel staan een of meerdere ‘pints’. Toch staan er Brie en andere Franse kazen op de menukaart. Dat hebben ze dan weer wel overgenomen. Langzaam maar zeker zie je toch steeds meer buitenlandse biermerken verschijnen zoals Heineken, Amstel, Peroni en Budweiser. Jammer, want dat kan ik thuis ook drinken. Ik kom hier juist om een local biertje te drinken. Het zou verboden moeten worden om met de “autodrop” reclame te spreken.

Walnut Tree Cottage

Walnut Tree Cottage is de naam van onze accommodatie in het piepkleine gehucht Burgate net boven Fordingsbridge in zuid Engeland. Het gehucht ligt aan de rand van het New Forest National Park in het graafschap Hampshire. Bij aankomst worden we welkom geheten door Jeremy de eigenaar. Al snel beseffen we dat het weer een shot in de roos is. We hebben weer een unieke locatie gevonden. Rondom de cottage met het rieten dak ligt een prachtige tuin met fruitbomen en een notenboom waar uiteraard de cottage zijn naam aan ontleent. Hier vinden we ongetwijfeld de rust die we zoeken. Jeremy vraagt of we binnen de schoenen willen uitdoen. Komt dat even goed uit, want we hebben beide slofjes bij. Als ik op de bank zit kijk ik minuten lang recht voor me uit. Ik voel de ontlading in mijn lijf. De gedachtes in mijn hoofd komen in tegenstelling tot het dagelijks leven bijna tot stilstand. Wat een heerlijk gevoel. De stress glijdt van me af. Voor het raam staat een bordje met de tekst “Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take out breath away”. Het is een waarheid die ik in volle overtuiging kan onderstrepen.
Als we ‘s avonds na het eten samen met een boek in de bank zitten met een muziekje op de achtergrond en een glas wijn voor ons, vraag ik me af, is dit romantiek? Wat is romantiek eigenlijk? Het laat zich moeilijk definiëren, maar wat ik wel weet is dat we met volle teugen genieten van elkaar. Op zulke momenten zijn we 100 procent één.

New Forest National Park

We hoeven de drukke A338 weg maar over te steken en we lopen zo het New Forest National Park in. Binnen vijf minuten lopen we dwarsdoor een wei waar minstens 20 zwarte stieren staan. Op slechts 20 meter passeren we de runderen. Ik vertel tegen mijn vriendin dat stieren van nature geen agressieve dieren zijn. Dat zeg ik om haar gerust te stellen, maar ik weet het niet helemaal zeker. Ze zegt dat ze blij is dat ze geen rode kleding aan heeft. Als de wandelroute door de weide gaat moeten de dieren toch wel vreedzaam zijn, is mijn gedachte.
Met prachtige vergezichten, groene weides met runderen en paarden, boerderijen, bossen, wandelpaadjes, riviertjes en een glooiend landschap mag het gebied zich oprecht een park noemen. Het is oktober en de natuur toont prachtige herfstkleuren. Het weer is nog steeds aangenaam, zonnig maar niet boven de 17°C. Na een paar uur wandelen komen we in het dorpje Godshill aan. Bij een lokale pub met de prachtige naam “The Fighting Cocks” nemen we de lunch. Hoe zal het daar in keuken aan toegaan? Buiten staat een prachtstel antieke motoren. Ik zie namen als BSA, Norton en BMW. Binnen zitten oude knarren die de oldtimers besturen. TVR’s, Triumphs en andere oer Engelse roadsters met open daken zie ik vanuit het raam over de weg rijden. Het is Engeland op zijn best.
Het park staat bekend om zijn wilde pony’s die er vrij rondlopen. Bij pony’s denk je misschien aan kleine paardjes, maar klein zijn ze allerminst. Naast de paarden zien we ook Schotse Hooglanders, runderen, Shetland pony’s, ezels, schapen en zelfs een reetje. De wilde dieren in park zijn eigenlijk maar half wild en allesbehalve schuw van mensen en auto’s. De dieren zijn tot op een halve meter te benaderen. En soms kun ze je zelfs aaien. Ze mogen eigenlijk niet aangehaald en gevoerd worden, maar het feit dat de paarden soms aan je autoraam staan te bedelen blijkt wel dat veel mensen zich daar niet aan houden. Door de dieren te voeren worden ze ook agressiever jegens mensen, omdat ze weten dat daar eten te halen valt. Doordat ze te tam zijn lopen ze over de wegen en worden ze te vaak aangereden. Een bord aan de rand van het park geeft aan dat er dit jaar (het is oktober) al 82 ongelukken met wilde dieren zijn geweest in het park. Door het park rijden, waarbij het continu opletten is voor wilde dieren lopend over de weg, is echter wel heel bijzonder. Niet zelden moet je stil staan omdat er weer eens een dier of zelfs hele kudde oversteekt.
Alle dieren lijken wild, maar feitelijk zijn ze eigendom van zogenaamde “Commoners” (burgers). De veestapel bedraagt meer dan 10.000 dieren waaronder 5.000 pony’s die beheert worden door circa 700 commoners. Brandmerken tonen wie de eigenaren zijn. Bij pony’s wordt vaak de taart in een bepaald patroon geknipt waardoor te herkennen is uit welk deel van het park het dier afkomstig is.
De dieren kunnen vrij door het park lopen, maar wel binnen de gebieden van de wildroosters. Je wil immers niet dat de dieren het park uitlopen, op drukke wegen terechtkomen en door de dorpjes gaan lopen. Er zijn echter uitzonderingen waar de dieren wel doorheen kunnen lopen zoals de dorpjes Brockenhurst en Burley. Je zal raar opkijken als een paard langs je voordeur loopt of aan je bloemen zit te knabbelen.
Het park is fantastisch om te wandelen. Er zijn diverse wandelroutes, maar die zijn best wel slecht aangegeven. Je kunt er uren lopen zonder iemand tegen te komen. Het park is wel 566 km2 groot en dat is circa viertiende van de provincie Utrecht. Pas dus goed op, want je zou zomaar kunnen verdwalen.

Beaulieu

Het plaatsje Beaulieu met de Frans aandoende naam ligt in het zuidoosten van het National Park. Het dorpje zelf stelt niet zoveel voor, maar een bezoek aan het familie park – met een niet verder specifieke naam – is meer dan de moeite waard. Het park heeft onder andere een National Motor Museum, Victorian Flower & Kitchen Gardens, Mini Cars & Play Trail, Secret Army Exhibition, Palace House, Beaulieu Abbey & Exhibition, World of Top Gear en On Screen Cars.

Brockenhurst

Je zou bijna zeggen dat Brockenhurst een Duitse naam is. “Hurst” komt regelmatig terug in Engelse plaatsnamen zoals Lyndhurst en Midhurst. “Hurst” betekent letterlijk “bosje” en is dus toch echt Engels. Brockenhurst is een goed alternatief als je geen accommodatie meer kunt vinden in het meer toeristische Lyndhurst. Het heeft voldoende gezellige pubs en degelijke.

Highcliffe Castle

Highcliffe castle is een kasteel in het gelijknamige dorp gelegen aan de kust. Het kasteel is in 1835 herbouwd nadat het vorige kasteel in zee is gestort toen de kliffen afbraken. De stijl is Georgian Gothic Revival. Lord Stuart de Rothesay liet het kasteel na zijn pensioen bouwen. In 1828 werd hij benoemd tot Baron en in hetzelfde jaar werd hij benoemd tot ambassadeur van Frankrijk. In 1967 is een groot deel van het kasteel verloren gegaan door brand. In 1968 volgde een tweede brand en pas na 1977 is het kasteel gerenoveerd. Een bezoek aan het kasteel valt eigenlijk best tegen. Het kasteel is niet zo groot en er zijn maar een beperkt aantal ruimtes, die niet eens zo interessant zijn omdat een grootgedeelte van het gebouw en de inrichting verloren zijn gegaan door de brand. In het kasteel is een zaal en een kapel waar regelmatig bruiloften plaatsvinden.
Het kasteel staat op circa 100 meter vanaf de kust. Ondanks dat het plaatsje Highcliffe heet, vallen de kliffen best tegen. Waarschijnlijk heeft de zee al genoeg afgebrokkeld in de loop der tijden. Nu is Highcliffe meer een badplaats met een kilometers lang zand- en kiezelstrand. In de verte zie je Isle Of Wight liggen met de beroemde Three Needles.

Lyndhurst

Het plaatsje Lyndhurst ligt letterlijk in het hart van het New Forest National Park. Het is de spil waarom het park draait. Het plaatsje is wel toeristisch en er zijn veel souvenirwinkels en winkels met typische Engelse lifestyle artikelen. Toeristen meren er graag even aan om te shoppen, door de straten te slenteren of een pint te drinken in een van de pubs.
Hoewel het plaatsje maar 3000 inwoners telt heeft het wel een heuse Ferrari en Maserati dealer en niet zo’n kleintje ook. Enkele tientallen auto’s staan opgesteld in en rond de showroom. Blijkbaar is er voldoende klandizie voor dergelijke auto’s in dit welvarende deel van Engeland.
In het New Forest National Park komen we ook nog een Bentley dealer tegen, zomaar ergens verloren buiten de bebouwing. Opvallend en uniek. “Maakt u maar even een proefritje meneer, maar let u wel even op de paarden op de weg!”

Salisbury

Salisbury is natuurlijk geen stad in het New Forest National Park, maar het is wel een middeleeuwse stad die een bezoek meer dan waard is. Het ligt tenslotte dichtbij het park. Hoogtepunt in Salisbury is letterlijk en figuurlijk de kathedraal. De hoge torenspits is maar liefst 135 meter hoog. De grote kathedraal is een juweel onder de kathedralen.
Salisbury heeft een grote diversiteit aan middeleeuwse huizen die veelal als vakwerkhuizen zijn gebouwd. In de stad zijn veel pubs en winkels waardoor je je er al snel thuis voelt. De pubs lonken om er een pint te drinken.

Sammy Miller Motorcycle Museum

In het zuidwesten van het National Park vlakbij ligt het Sammy Miller Motorcycle Museum. Sammy Miller was een bekende motorcoureur en trialrijder. Hij was één van de beste trialrijders aller tijden en werd twee keer Europees kampioen. Naast de sport was hij ook een fervent verzamelaar van oude motorfietsen. Dat de man succesvol was blijkt wel uit de honderden bekers die in het museum zijn opgesteld. Ook voor niet-motorrijders is het museum interessant, omdat het museum vol staat met oude attributen zoals oude benzinepompen, naaimachines, reclameborden en andere snuisterijen. Het museum herbergt enkele honderden gerestaureerde oldtimers vanaf eind 17e eeuw tot circa 20 jaar geleden. Uiteraard zijn de Engelse merken zoals Norton, BSA en Triumph sterk vertegenwoordig, maar merken van andere landen zijn er ook volop te zien. Het museum heeft enkele unieke exemplaren waar er maar enkele van zijn gemaakt of zijn overgebleven. De oudste en zeer unieke motoren komen uit 1898.
Op het buitenterrein zijn naast oude benzinepompen en tractoren diverse handwerk souvenirwinkels te vinden.

Advertentie