Maastricht 2020

Maastricht is een stad waar ik graag kom. Ik houd erg van de zuidelijke Bourgondische sfeer die er heerst. Maastricht is een mooie, oude en historische stad die al circa 2000 jaar wordt bewoond. Nijmegen en Maastricht claimen beide dat ze de oudste stad zijn van Nederland. Maar wat maakt het uit, het is toch geen wedstrijd. Als ik een stedentrip voorbereid kijk ik altijd even op Wikipedia. Bij Maastricht valt de hoeveelheid tekst op die op de pagina is vermeld. Het kost je ongeveer een uur om de tekst te lezen. Er is blijkbaar veel te vertellen over de stad. Zoals bijna in iedere bijzondere stad besteden de meeste toeristen de meeste tijd aan shoppen en terrasjes. In Maastricht kun je je overigens prima vermaken met deze zaken. De Grote Straat, Kleine Straat en de Wolfstraat zijn de beste straten om te shoppen en de Platielstraat en de Koestraat zijn de gezelligste straatjes met veel horeca waar je lekker kunt genieten van een drankje. Deze straten vind je vanzelf, volg de meute. Het zijn de straten waar de meeste mensen lopen. Het bekendste van Maastricht is natuurlijk het Vrijthof. Op het grote plein komt alle gezelligheid van de stad bij elkaar. Het plein is omzoomd met terrasjes, rijen plataan bomen, mooie historische panden en het uitzicht op de St. Janskerk met zijn rode toren en de St. Servaasbasiliek. Let ook eens op het opvallende kunstwerk van de fanfare bestaande uit vijf fel gekleurde figuren gekleed in carnavalskostuums. Het heet ‘Ut Hermenieke’ en is een kunstwerk van Han van Wetering. Mooi? Dat mag jezelf bepalen.
Een ander noemenswaardig plein is het Onze Lieve Vrouwenplein, dat haar naam dankt aan de gelijknamige kerk op het plein.
Maastricht wordt door de Maas letterlijk in tweeën gespleten. Over de Maas ligt de indrukkende St. Servaas boogbrug uit de 13de eeuw. Het wordt beschouwd als de oudste brug van Nederland. Aan de oostzijde is echter een deel van de brug verdwenen om moderne scheepvaart over de Maas mogelijk te maken.

Als ik naar de mensen op straat luister hoor ik niet alleen Duits, maar ook Engels, Spaans en Chinees. Mijn conclusie is dat toeristen de weg naar Maastricht hebben gevonden. Met een internationale luchthaven op 10 kilometer afstand zal toerisme alleen maar toenemen de komende jaren. Mensen willen wel eens wat anders dan de te drukke wereldsteden.
Maastricht heeft een zeer vroom verleden. Dat blijkt onder andere uit de hoeveelheid kerken en de sierlijke bouwstijl waarmee ze gebouwd zijn. De stad telt maar liefst twee basilieken. De St. Servaasbasiliek en de Onze Lieve Vrouwe kathedraal zijn beide juweeltjes van bouwwerken. Maar er zijn ook andere mooie kerken in de stad zoals de St. Jankerk op het Vrijthof, de Sint-Matthiaskerk en de St. Lambertuskerk. De St. Servaasbasiliek heeft een schatkamer met kerkelijke oudheden zoals reliekhouders, kleding, textiel en zilver servies. Ook de Onze Lieve Vrouwe kerk heeft een eigen museum met veel reliekhouders. De Dominicanenkerk doet tegenwoordig dienst als boekhandel (Boekhandel Dominicanen) en is daarmee een van de mooiste boekenwinkels van Nederland. Prachtig hoe zo’n kerk een herbestemming heeft gekregen.
De historie van de stad is vooral zichtbaar bij de stadsommuring waarvan de eersten dateren uit de 13de eeuw. Ten westen van het centrum bevinden zich de Lage Fronten. Het is nu een prachtig groen wandelgebied, maar de aarden wallen waren ooit het toneel van oorlogen.
Ten zuiden van het centrum bevinden zich oude stadsmuren en dat is vrij uniek want de meeste historische steden hebben zich al lang geleden ontdaan van hun stadsmuren die meestal beknellend waren voor hun groei. Achter de stadsmuur bevinden zich het Aldenhofpark en het Monseigneur Nolenspark die via de Jeker rivier met elkaar in verbinding staan. Samen met de stadsmuren is dit misschien wel het mooiste gedeelte van de stad. De parken zijn sierlijk aangelegd met wandelpaden, vijvers en fonteinen en majestueuze bomen.

In het Aldenhof zijn een aantal opvallende kunstwerken te bewonderen. Het zijn het d’Artagnan monument, de Berenbank en de Berenkuil. Vooral de Berenkuil is heel gaaf. Het kunstwerk staat helaas niet overal vermeld in de reisgidsen maar een bezoekje is zeer de moeite waard. Het kunstwerk toont een soort dierentuinkooi met daarin een bijna ‘dode giraf’. Naast de giraf zit een mooi zigeunerachtig meisje in een knalrode jurk en lang zwart haar die zich om de dood van de giraf bekommert. De giraf lijdt pijn. Het lijkt alsof het meisje de giraf toespreekt en hem troost voor hij zijn laatste lucht uitademt. De sfeer rondom het kunstwerk is sereen, mysterieus, grillig, beangstigend en eng, maar de zorg van het meisje voor de giraf is warm en ontroerend. Kippenvel…. Twintig meter verder staat het beeld van een beer. Hij zit als een mens op een bank en kijkt bedroefd met een hangende kop naar beneden. Heeft hij iets met de dood van de giraf te maken? Heeft hij de giraf gedood? Creepy!!
De Helpoort is de oudste stadspoort van Nederland. Het deed ooit onder meer dienst als kruitmagazijn, woonhuis en atelier.
In het oosten van de stad eindigt de stadsmuur in de Onze-Lieve-Vrouwewal. De muur is hier recht en loopt parallel aan de Maas. Op het lage gedeelte staan oude kanonnen opgesteld.
Maastricht is dus top, maar naar mijn mening ontbreekt het een beetje aan vermaak. Er is nou ook weer niet zo heel veel te doen. Er zouden meer leuke musea moeten zijn. Wil je langer in zuid Limburg verblijven dan kan je je reis verlengen in de omgeving met onder andere een bezoek aan de mergelgroeven en het stadje Valkenburg.