Belfast 2016

Centrum

De meeste mensen denken bij een citytrip misschien niet aan Belfast. Ik wel. Ik houd sowieso erg veel van Engeland. Toch is Belfast de tweede grootste stad van het eiland Ierland met bijna 10 miljoen toeristen per jaar. Misschien wordt om de stad heengegaan om de allesbehalve vredige strijd tussen de katholieken en de protestanten, maar sinds de wapenstilstand uit 1997 is het aantal gewelddadige uitbarstingen echter sterk gedaald, en is er hoop op een blijvende vrede.
De werkloosheid is gedaald, het culturele leven bloeit en het aantal restaurants, bars en clubs dat de deuren opent is amper bij te houden. De laatste jaren heeft Belfast als citytripbestemming dan ook een belangrijke boost gekregen. Het stijgende toerisme is een stimulerende factor voor de ontwikkeling van de stad en dat merk je meteen. De stad groeit. De infrastructuren worden opgewaardeerd, oude gebouwen gerestaureerd en de winkeliers doen er alles aan om een groot publiek te trekken. Enerzijds heb je het oude Belfast dat opgewaardeerd wordt, anderzijds verschijnt er steeds meer moderne bebouwing, wat ik overigens niet als storend ervaren heb.
Met bijna 300.000 inwoners is Belfast ook niet echt heel groot te noemen. Belfast is een typische Engelse stad met een industrieel verleden. De Titanic werd er immers gebouwd en voer in 1912 voor het eerst en het laatst uit om via Southampton naar New York te gaan. De rest is bekend.
Belfast laat zich niet meten met de schoonheid van Parijs, Praag of Rome. Er staat nog veel historische bebouwing uit de welvarende tijd die de industrie ooit bracht. Er is betrekkelijk weinig moderne hoogbouw in het centrum. Het is een stad die echter wel gezellig is met zijn vele pubs. De stad is bruisend. Op straat zie je veel straatmuzikanten die voor een levendige sfeer zorgen. Op veel plaatsen is openbare kunst te zien. Ik kom echter ook veel bedelaars tegen.
Buiten het centrum verandert de stad al snel in een lelijke, arme stad met slecht onderhouden arbeidershuizen. Alle winkels in Belfast hebben lelijke rolluiken die buiten de bedrijfstijden gesloten zijn en mede vanwege de graffiti een niet uitnodigend uiterlijk hebben. Het is waarschijnlijk nog een nalatenschap uit de tijd van de rellen toen ongetwijfeld veel winkelruiten gesneuveld zijn.
Wat mij het meest verbaasde is dat Noord-Ierland eigen geldbiljetten heeft nl. de Noord-Ierse pond. Dat geldt trouwens ook voor de Schotten. Die Engelse kunnen zo lekker eigenwijs zijn! Ierland is al in 2002 overgestapt op de Euro en de Noord-Ieren willen een eigenmunt voor minder dan 2 miljoen inwoners.
Het centrum van Belfast is ingedeeld in een aantal wijken met elk hun eigen typische eigenschappen. De mooiste en bekendste wijken zijn: Cathedral Quarter, Gaeltacht Quarter, Queens Quarter en de Titanic Quarter
Noord-Ierland wordt omschreven als een land, provincie of regio van het Verenigd Koninkrijk. Sinds de ondertekening van het Goede Vrijdag-akkoord van 1998 is Noord-Ierland net als Schotland hoofdzakelijk zelfbesturend met een eigen parlement, maar in de internationale betrekkingen speelt als soevereine staat alleen het Verenigd Koninkrijk een rol.
Het Goede Vrijdag-akkoord stipuleert dat indien een meerderheid van de bevolking dat wil, Noord-Ierland deel kan worden van Ierland. Bij de laatste volkstelling van 2011 telde Noord-Ierland 1.810.863 inwoners. De protestanten, die 48% van de bevolking uitmaken, willen in meerderheid de band met de Britse unie behouden. De katholieken zijn eerder Iersgezind en maken voorlopig 45% van de bevolking uit. De strijd is dus bijna gelijk.
Dit verslag biedt alleen info over de dingen die ik heb gezien en gedaan. In en buiten het centrum liggen nog veel meer dingen die je kunt bezichtigen, maar daar was de tijd te kort voor of het was te ver. Een week kun je makkelijk doorbrengen in Noord-Ierland.

Albert Memorial Clock Tower

De Albert Clock werd gebouwd in 1869 naar aanleiding van het overlijden van Prins Albert (de man van Queen Victoria) in 1861 en is uitgegroeid tot een van de symbolen van Belfast. De toren heeft een beetje weg van de Big Ben in Londen, ook al is hij maar 34,4 meter hoog. Bovenin zit aan vier zijden een grote klok. Hij is gebouwd met grote, rechte, gele zandsteen en daardoor een beetje saai. Het zijn de beelden die hem enigszins wat status geven. Het beeld aan de voorzijde is van Prins Albert. Door een lichte grondverzakking staat hij 1,25 meter uit het lood. De toren is niet te betreden en staat wat verloren tussen andere hoogbouw.

Big Fish

Big Fish is een groot kunstwerk uit 1999 van een blauw geschubde vis, dat werd opgericht ter herdenking van de heraanleg van de dokken. Iedere schub is een keramiektegeltje waar een unieke afbeelding op staat. Iedere tegel vertelt een verhaal uit de geschiedenis van Belfast, maar dan moet je wel een insider zijn om dat te herkennen. Voor de toerist is het gewoon een kunstwerk. De 8 meter lange vis op het ‘droge’ ligt vlakbij de rivier de Lagan. Vanwege zijn afmetingen is het een graag gefotografeerd object. Volgens de folklore heb je de “wijsheid van de vis” als je je tong in zijn mond stopt! Ik heb het maar niet gedaan…

Botanic Gardens

De botanische tuinen zijn naast Queen’s University gesitueerd in het zuiden van de stad en zijn een mooie rustplaats ter afwisseling van het drukke stadsleven. De tuinen zijn aangelegd in 1827 en zijn – zelfs nu in april als er nog nauwelijks bloemen zijn – prachtig om te zien. In de tuin staat een unieke serre in Victoriaanse stijl uit 1839 opgebouwd uit ijzer en glas, die helemaal vol staat met planten en bloemen. De serre heet Palm House. In de tuin zijn magnifieke rozenborders en kruidenperceeltjes te zien, maar dan moet je wel in het juiste jaargetijde komen. De toegang tot de tuin is gratis. Naast de botanische tuin staat het Ulster Museum.

City Hall

Het prachtige stadhuis in het midden van het centrum is een van de mooiste en grootste gebouwen van Belfast. De stad wilde per se een groot en kostbaar stadhuis om zo aan te tonen dat Belfast welvarend was. Het werd gebouwd in klassieke renaissancestijl en in 1906 geopend. Aanvankelijk was er het eerste Noord-Ierse parlement gehuisvest. De buitengevel is voornamelijk in Portlandsteen opgetrokken en het gebouw heeft op elke hoek een toren. Centraal bevindt zich een indrukwekkende koepel van 53 meter hoogte. Ook de binnenkant van het gebouw is het zien waard, onder meer de imposante traphal, de receptieruimte en de grote zaal. De vele glasramen zorgen voor een sfeervol licht in de ruimtes. De toegang tot de centrale hal van het stadhuis is gratis. Er worden dagelijks rondleidingen gegeven die ook gratis zijn en die kan ik je van harte aanbevelen. Het is de enige manier om alle mooie zalen op de verdieping te zien. De gids vertelt je in Iers dialect de details van het mooie gebouw. In een van de zalen staat een houten dressoir die niet op tijd af was voordat de Titanic vertrok. Het meubelstuk had dus eigenlijk op de bodem van de zee moeten liggen! De kast is getaxeerd op 100.000 pond maar volgens de gids is hij onbetaalbaar. Voor de rest zie je schilderijen, houtsnijwerk, kostuums en vooral heel veel wit marmer in de zalen. Diverse elementen zijn ook gebruikt bij de bouw van de Titanic, zoals de deuren met de patrijspoorten. Het stadhuis wordt omgeven door een mooie tuin met beelden en herdenkingsmonumenten waaronder een beeld van Queen Victoria en een herdenkingsmonument van de Titanic. Een bezichtiging is een absolute aanrader, voor mij attractienummer 1 van Belfast.

Crown Liquor Saloon

Als je een levende legende onder de pubs van Belfast wilt bezoeken, dan ben je in de Crown Liquor Saloon aan het juiste adres. De bar ligt op de ‘Golden Mile’ net tegenover het Europa Hotel en is de ideale plaats om even te verpozen en van een heerlijke Guinness te genieten in een Ierse sfeer. Het in- en exterieur is in originele Victoriaanse stijl. Het café is onmiskenbaar het mooiste café van Belfast en zelfs uniek in de wereld. Het is een ‘must do’ in Belfast. De inrichting is echt super mooi met veel houtsnijwerk, gekleurde tegels, glas in lood enz. In de pub zijn met houten schotten van twee meter hoogte hoekjes gecreëerd waar je in rust met je vrienden kan borrelen. Nou ja rust, het is altijd een drukte en herrie van belang. De houten schotten nemen veel uitzicht weg waardoor de ruimte wat eng overkomt, maar gelukkig heb je aan de bar altijd wel aanspraak met iemand. De panelen zijn oorspronkelijk gemaakt voor de Britannic, het zusterschip van de Titanic. De Crown Liquor Saloon is één van de twee bars in de UK die door de National Trust wordt uitgebaat. Op de verdieping is een dining room waar je ook kan eten.

Europe Hotel

Het vier-sterren Europe Hotel aan de Great Victoria Steet werd ongeveer 30 keer getroffen door bomaanslagen door de IRA tijdens de Troubles. Het hotel heeft de meeste bomaanslagen in Europa. Ongelooflijk toch? Het maakte mij zo nieuwsgierig dat ik het hotel ben gaan bekijken, bijna als een bedevaartsoord. Maar in de drukke ontvangsthal is niets te zien wat herinnert aan de bomaanslagen. De onwetenden zien dus niets aan het hotel.
Vlakbij het hotel staat het beeld van de “Monument to the Unknown Woman Worker”.

Golden Mile

Edinburgh heeft een Royal Mile, Belfast heeft een Golden Mile, maar beide zijn eigenlijk hetzelfde. Deze route loopt vanaf de City Hall naar de universiteit in het zuiden. Het is een van de drukste en gezelligste straten met veel winkels, pubs, restaurants, bioscopen en theaters.

Grand Opera House

Dit indrukwekkende gebouw uit 1895 is mede door zijn rode baksteenkleur een van de opvallendste gebouwen van Belfast. Het werd opgetrokken in Victoriaanse stijl. Tijdens de Troubels is het verscheidende keren gebombardeerd, maar nu is het gerestaureerd in zijn oorspronkelijke glorie. Binnen zijn de beelden van olifanten die de balkons ondersteunen de grootste blikvangers. Door de jaren heen hebben tal van grote operastemmen hier al op het podium gestaan. Naast opera worden er ook balletvoorstellingen gegeven.

Harland and Wolff’s scheepswerf/ Samson en Goliath

’s Werelds grootste droogdok ligt in Belfast. Samson en Goliath zijn twee scheepsbouwkranen die de skyline van Belfast domineren. Ze staan beide op de scheepswerf van Harland & Wolf, vlakbij waar de Titanic gebouwd werd. De 96 meter hoge Goliath was klaar voor gebruik in 1969, de 106 meter hoge Samson in 1974. Ze kunnen ieder 840 ton omhoog tillen. De kranen werden in 1995 bestempeld tot historisch monument.

Lagan Weir en Lookout

The Weir bestaat uit een reeks van computer gestuurde stalen schotten die op- en neergaan met de getijden van de zee. Ze zijn in 1994 gebouwd om het waterniveau in de rivier de Lagan op gelijk peil te houden, waardoor recreatieve watersport op de rivier mogelijk is.
Vanaf de uitkijkpost heb je een prachtige uitzicht over de rivier. Ook ’s avonds is deze plaats beslist een bezoekje waard!
De Lagan is de rivier die door Belfast stroomt, of beter gezegd Belfast ligt aan de monding van de Lagan. Voor ons is het niet zo’n bekende naam, maar voor Belfast is de rivier heel belangrijk, omdat onder andere de grote scheepsdokken aan de rivier zijn gelegen. Zonder de Lagan geen Titanic. Belfast is dus een echte havenstad.

Monument to the Unknown Woman Worker

Dit standbeeld van twee vrouwen voor de Great Northern Mall is een ode aan alle werkende vrouwen van Belfast. De stad heeft in haar ontwikkeling veel te danken aan hardwerkende vrouwen die de wereldvermaarde linnenindustrie tot bloei brachten. Maar ook ter ere van de vele andere vrouwen die tijdens de moeilijke periode van werkloosheid ten gevolge van de Troubles hard werkten om hun gezinnen te onderhouden werd het standbeeld opgericht.

Muurschilderingen / Murals

Toen in 1968 de Troubles tussen de katholieken en protestanten uitbraken, gingen sommige kunstenaars hun verzet tegen deze onrusten uiten of de partij waar ze voor stonden steunen door middel van schilder- en graffitikunst op de muren van Belfast. Tal van politieke en paramilitaire afbeeldingen kleuren de muren van de stad. De muurschilderingen zijn wereldwijd beroemd geworden. Over de hele stad zijn er wel honderden. Een van de beste manieren om de schilderingen te bezichtigen is met een taxi, zij weten de schilderingen precies te vinden. De taxichauffeurs zijn graag bereid om de details van de schilderingen te vertellen.
Als ik door een woonwijk loop, zie ik diverse afbeeldingen van overleden personen op de kopgevels van de rijtjeshuizen geschilderd. “Murdered” staat er met grote letters onder. Het lijken haast grote grafstenen. Het geeft precies weer wat de mensen destijds voelden en hoe negatief ze over de andere “partij” dachten. De wijken met de murals zijn troosteloze arbeiderswijken met goedkope, kleine rijtjeshuizen. Niet zelden staan de geplaveide tuinen vol met kitscherige beelden. Voor de ramen hangen eveneens kitscherige gordijnen. Je zal hier maar wonen! Wat een trieste bedoeling.
Het zijn niet alleen maar propagandistische afbeeldingen die je ziet. Soms zijn het complete schilderijen zonder verdere provocerende bedoelingen of voetbalhelden en voetbalclubs. Sommige zijn super mooi.

Peace Walls / Vredesmuren

De Berlijnse muur is wereldbekend, maar wist je dat Belfast ook dergelijke muren heeft? De eerste muren verschenen in 1969, na gewelddadige rellen tussen katholieken en protestanten. Oorspronkelijk waren de muren bedoeld als voorlopige oplossing maar later verschenen er steeds meer muren en afscheidingshekken. In de jaren negentig waren er al 18 en tegenwoordig zijn het er zelfs 40 met een totale lengte van meer dan 21 kilometer. De muren zijn rijkelijk voorzien van graffiti. Aan beide kanten worden wel eens voorwerpen, met name stenen, over de muren geworpen als provocatie naar de ander. In tegenstelling tot de voormalige Berlijnse muur, is het mogelijk de muren of afscheidingswanden zonder controle te passeren, maar vrijwel niemand heeft daar behoefte aan, omdat men in zijn eigen gedeelte wenst te blijven en weinig behoefte heeft aan contact met de ander. Tussen de verschillende doorgangen bevinden zich hekwerken die in de avonduren worden afgesloten om eventuele provocaties of rellen te voorkomen. In 2008 werd de roep om het slechten van de muren groter. In 2013 besloot het stadsbestuur dat alle muren voor 2023 verdwenen moeten zijn.

Queen’s University

Queen’s University is de meest prestigieuze universiteit van Noord-Ierland. Dat is het natuurlijk al snel, want zo groot is Noord-Ierland nou ook weer niet. De universiteit werd in 1845 opgericht door Queen Victoria.
De campus van de universiteit bestaat uit circa 250 gebouwen, waar zo’n 17.500 studenten les volgen. De aangename, rustige universiteitsbuurt is ideaal voor een kleine wandeling. Loop zeker eens langs University Square aan de noordelijke zijde van de campus. Daar staat het Union Theological College, dat dateert uit 1853 en na de splitsing van Ierland dienst deed als het Noord-Ierse parlement. Diverse historische gebouwen zijn het bezichtigen waard.
De botanische tuin en het Ulster Museum grenzen aan de universiteit, zodat ze makkelijk zijn te combineren met een bezoek.

Shopping Malls / winkelcentra

Wie graag wil shoppen kan in Belfast zijn lol op. Er zijn diverse grote modern shoppingmalls zoals: Castle Court Shopping Centre, Great Northern Mall, Victoria Square Shopping Centre, Spires Mall en St. Georges Market. Not for me dus! De winkelcentra hebben honderden winkeltjes. Daarnaast zijn er nog volop anderen winkelstraten. De brede Royal Ave is de grootste en chicste winkelstraat van Belfast.

Spires Mall / Presbyterian Assembly Building

De Spires Mall is gevestigd in een oude Presbyteriaanse kerk die gebouwd werd in 1905. Op de benedenverdieping is een luxueus winkelcentrum gevestigd en op de verdieping een conferentiecentrum. Eenmaal binnen in het gebouw is niets meer van de kerk te herkennen. Ik vind het wel goed als ze leegstaande kerken hergebruiken, maar zie wel graag dat het als kerk herkenbaar blijft. In het midden van de begane grond schijnt nog een mooie aula te zijn met een indrukwekkende interieur, maar die heb ik blijkbaar gemist.

St. Annes Cathedral

De St. Anne’s Cathedral in het noorden van het centrum is de grootste en mooiste kerk van Belfast. Hij is gebouwd in de neo-romaanse stijl aan het begin van de twintigste eeuw. Er zijn tal van prachtige kunstwerken te bezichtigen. In de kerk bevindt zich de “Titanic Pall”, een groot wandtapijt van Iers linnen met een geborduurd gouden kruis en 1517 sterren ter herinnering aan de mensen die hun leven lieten bij de Titanic. Op het herdenkingsmonument bij het stadshuis staan 1522 namen, ze zijn er dus een paar vergeten!
Vreemd genoeg staat er boven op de kerk een enorm hoge naald in roestvrijstaal. Het lijkt alsof er ooit een toren heeft gestaan die later vervangen is door dit kunstwerk. Moderne kunst en Romaanse stijl worden blijkbaar schaamteloos met elkaar vermengd. De naald heeft veel overeenkomsten met de “Spire” in Dublin. Voor 5 pond mag je kerk van binnen bezichtigen.

St. George’s Market

St. George’s Market is de grootste historische overdekte markt van Noord-Ierland. De Victoriaanse markt ligt aan de May Street, vlakbij de oevers van de Lagan en de Waterfront Hall. De markt opende zijn deuren in 1890. Op zaterdagen vindt er een boerenmarkt plaats, op dinsdagen en vrijdagen een gewone markt, waar je voedsel, kledij en handwerk kunt kopen. Het mooie van de markt is de diversiteit aan goederen. Je vindt er letterlijk van alles en nog wat. Let op de details aan de gevels en de stalen kolommen die het dak van de eenvoudige hal stutten.

Titanic

Titanic, of moet ik zeggen Thé Titanic, want jongen wat “leeft” de Titanic in deze stad. Tijdens de bouw was er in iedere familie wel iemand die op de scheepswerf van Harland and Wolff’s werkte. De bouw van het schip was van groot belang voor de industriële stad. Mede vanwege het trieste einde is de Titanic nog altijd zeer actueel. Je ziet de naam Titanic overal in terugkomen zoals in de namen, foto’s, merchandise, souvenirs en diverse monumenten.
In de Dock Street staat een prachtig kunstwerk van een vrouw die op de boeg van het schip staat net als Kate Winslet in de film, maar dan zonder Leonardo DiCaprio. Eenzelfde scene zie je bij een beeld aan de gevel van het Ulster museum. Het mag zich raden waar de makers van de film hun inspiratie vandaan haalden bij het maken van de beroemde boegscene.
Links naast het stadhuis staat een herdenkingsmonument van de Titanic. Naast het beeld staat een bronzen plaquette met de 1522 namen van de personen die omgekomen zijn bij de Titanic. Het deed me aan Ground Zero denken. Daar zie je dat ook.
In het havengebied waar vroeger de Titanic is gebouwd, is in 2012 een Titanic-museum verschenen in een ultra modern gebouw, dus precies 100 jaar na de ramp. Voor 17,5 pond krijg je toegang tot de historie van dit beroemde schip. Met veel foto’s, films, nagemaakte slaapcabines met nostalgische interieurs wordt het schip beschreven. In een soort Efteling droomvlucht glijd je door een dok waar het schip wordt gemaakt. Eerlijk gezegd vind ik het museum wat tegenvallen en zeker te duur voor rondgang van circa 1,5 uur.
Naast het museum ligt een historisch droogdok met een schip met de naam Nomadic. Het is het enig overgebleven schip uit de tijd van de Titanic. Dit schip is echter een stuk kleiner en was destijds een tenderschip van de Titanic. Binnen in het schip waan je je even in de tijd van 100 jaar terug.

The Troubles

In de 19de eeuw ontstonden twee politieke partijen in Noord-Ierland: de Irish Home Rule, de nationalisten, die pleitte voor een heraansluiting bij de rest van Ierland, en de Ulster’s Unionist Party, de unionisten, die een volledige autonomie van de provincie beoogden. Tijdens de economische depressie van de jaren ’30 kreeg Belfast het zwaar te verduren en de bevolking maakte een moeilijke tijd door. Vooral de katholieke minderheid zag zwarte sneeuw, wat voor heel wat frustratie zorgde. In 1967 werd de Northern Ireland Civil Rights Association opgericht om de rechten van de Noord-Ierse
katholieke minderheid te verdedigen. Twee jaar later begonnen de Troubles; een 25-jaar durende periode van voortdurende onrust en conflicten tussen de katholieken en de protestanten. Heel wat mensen (3532) kwamen om, ofwel door moord of door bommen die in het centrum van de stad tot ontploffing werden gebracht.
Uiteindelijk werd in 1997 een staakt-het-vuren bereikt en het Goede-Vrijdagakkoord uit 1998 gaf Belfast eindelijk de garantie om in veiligheid een toekomst op te bouwen.
Sindsdien is de werkloosheid gedaald, er worden heel wat investeringen gedaan om de economie op te krikken en het toerisme stijgt met de jaren. Af en toe breekt nog wel eens een haard van rellen uit, maar er is hoop voor de toekomst dat de katholieken en protestanten toch nog in rust zullen kunnen samenleven.

Ulster

Iedereen heeft wel eens van Ulster gehoord, maar eerlijk gezegd had ik er tot mijn bezoek aan Belfast geen notie van wat het nou eigenlijk was. In Belfast zie je echter de naam vaak terugkomen. Vaak wordt gedacht dat Ulster hetzelfde is als Noord-Ierland, maar dat is het niet helemaal. De grenzen tussen Ulster en Noord-Ierland komen niet helemaal overeen. Eenderde van Ulster ligt zelfs op Iers grondgebied, maar in de volksmond bedoeld men vaak met Ulster Noord-Ierland.

Ulster Museum

Het museum uit 1929 bestaat uit vier verdiepingen met verschillende exposities. De onderste verdieping wordt “History” genoemd, maar omdat een groot gedeelte van deze collectie oorlogsvoorwerpen vertoont hadden ze het naar mijn mening beter “war” kunnen noemen. Een van de hoogtepunten is de goud- en zilvercollectie, voornamelijk juwelen, die uit het wrak van het Spaanse Armada-schip gehaald werden.
De 1e verdieping betreft cultuur met een breed scala aan opgezette dieren, skeletten, waaronder ook dinosaurussen, héél veel steensoorten, antiquiteiten, archeologische voorwerpen, gebruiksvoorwerpen enz.
De bovenste verdieping betreft kunst met voornamelijk schilderijen. Je ziet zowel moderne schilderijen als wel schilderijen uit de middeleeuwen waaronder ca. 7 schilderijen van Nederlandse schilders. Moeten we die niet gewoon terug halen? Ik zie echter geen schilders met wereldnamen.
Helaas ligt het museum wat ver van het centrum vandaan. In het centrum zou het veel meer bezoekers trekken. Maar een bezoek aan het museum is wel goed te combineren met de Botanic Gardens en de Queen’s University die er pal naast liggen.
Al met al is het een mooi en modern museum met een zeer grote collectie die ook voor kinderen interessant is met veel interactieve toestellen. De toegang tot het museum is gratis.

Slot

Als je helemaal niets van de geschiedenis weet over de strijd tussen de katholieken en de protestanten in Belfast, dan merk je eigenlijk niets van het tumult verleden. Tenzij je niet in de buitenwijken komt waar de murals zijn, lijkt alles vreedzaam alsof er nooit iets is gebeurd. In het centrum zijn de twee groepen aardig met elkaar vermengd, maar in de buitenwijken leven de groepen nog steeds redelijk gescheiden.
De Titanic in Belfast is zoals de Eifeltoren voor Parijs is. Het is ongekend hoeveel het schip betekent voor de stad. Het is een enorme drijfveer voor het toerisme en daar kom je eigenlijk pas achter als je in Belfast bent. Belfast is de Titanic en de Titanic is Belfast.
Noord-Ierland hoort dus bij Engeland, maar is het nu meer Engels of meer Iers? Ik kreeg tijdens mijn verblijf het gevoel dat Belfast een Iers hart heeft. Belfast is meer te vergelijken met Dublin dan met een Engelse stad. Het zou me niet verbazen als het toch nog ooit Iers wordt.
Belfast samengevat in losse woorden: Titanic, pubs, mooi, historisch, gezellig en levendig.

Klik hier voor meer foto’s.

Advertentie