Bij de eerste ontmoeting met de Arabische bevolking op het vliegveld werd ik meteen geconfronteerd met mannen in de witte “jurken”. Natuurlijk weten we allemaal dat dit de Arabische klederdracht is en dat het hier heel normaal is. Iedereen heeft het wel eens gezien of op TV of misschien incidenteel in Nederland. Bij het zien van de eerste witte “jurken” was mijn eerste gedachte echter dat het sjeiks waren. Dat is natuurlijk onzin en heel naïef. Het zijn niet alleen maar sheikhs die in deze kleding lopen, maar alle mensen van de laagste tot de hoogste klasse.
Mijn mening is dat er iets negatiefs aan deze kleding is. Je weet niet wie je voor hebt en je spreekt de mensen niet aan. Het is allemaal heel afstandelijk. Als je in het buitenland op vakantie bent, vind ik het altijd leuk om een praatje te maken met de bevolking. Natuurlijk is de Arabische taal ook een barrière, maar de klederdracht is een extra handicap om de mensen aan te spreken.
Voor de moslima geldt eigenlijk precies hetzelfde of eigenlijk nog veel meer. Naar mate er minder van de vrouwenhuid zichtbaar is neemt de behoefte af om deze vrouwen aan te spreken. Ja, het klinkt misschien heel lullig, maar zo is het wel.
Veel westerse mensen haten de boerka’s vanwege de onderdrukte positie die de vrouw in Islamitische landen heeft. Persoonlijk heb ik er echter helemaal geen moeite mee. Ik respecteer de gewoontes en tradities van de landen en iedereen moet doen en laten wat hij/zij zelf wil. Het heeft toch ook een mooie kant dat we niet allemaal hetzelfde zijn. Toch?
Het klinkt misschien heel gek, maar soms vind ik de moslima best sexy. Soms hebben ze extreem mooie ogen, dat je vanzelf denkt, dat de rest ook heel mooi moet zijn. Ik vraag me dan af wat er achter die hoofddoek zit en zou dol graag het gezicht willen zien (en misschien wel meer). Of fantaseer ik nu te veel? Even dacht ik onlangs dat dit ging gebeuren. Bij Ferrari World stond een “boerka meisje” in de rij voor de supersnelle achtbaan. Dat gaat nooit goed dacht ik en zag in gedachte al haar hoofddoek van haar hoofd waaien. Nieuwsgierig als ik was hield ik haar in de gaten en ging er vanuit dat ze op het laatste moment het hoofddoek zou afdoen. De teleurstelling was groot toen ik er achter kwam dat het attractiepark er op is ingesteld. Net voor ze instapte pakte ze een soort van hoofdkapje met een koord, trok het over de boerka, trok het koord aan en stapte in. Hè jammer, wat ik haar gezicht graag gezien.
In restaurants nemen de moslima soms het doek (niqaab) voor het gezicht af, zodat ze niet belemmerd worden bij het eten. Soms laten ze de niqaab zitten en tillen bij iedere hap de stof een beetje op. Er zijn restaurants waar moslims in een afgesloten hoek kunnen zitten en eten waar het nigaab wordt afgedaan. Soms wordt een vouwscherm gebruikt dat inkijk naar het restaurant belemmert. De ober serveert dan het eten langs het scherm. Tja, je zal eens gezien worden!
De bevolking in de UAE is erg divers. Het is een multiculturele samenleving. 80% van de bevolking is buitenlander. Dit neemt alleen maar toe en mogelijk verliest het land daardoor steeds meer zijn eigen identiteit. De verwestersing en “veroostersing” – voor zover dat woord bestaat – neemt steeds verder toe. Op TV worden vele westerse programma’s uitgezonden waardoor de Arabieren “besmet” worden met westerse invloeden. In de toekomst zullen boerka’s verdwijnen en Arabieren gaan net als wij gewoon alcohol drinken. Mark my words. Op TV wordt het nieuws echt niet voorgelezen door vrouwen in boerka’s. Wel in klederdracht overigens. Ik weet ook zeker dat de Arabische mannen graag naar mooie westerse vrouwen op TV kijken.
Sport staat op een laagniveau in de UAE. Sportzalen, voetbalvelden en dergelijke zijn zeldzaam. Oorzaken daarvan zijn de zinderende hitte in de zomer en kleding. Als vrouw zijnde is het onmogelijk de abaya (zwarte jurk) te verruilen voor sportkleding en te sporten in openbare sportgelegenheden. Haar lichaam mag immers alleen gezien worden door haar (toekomstige) man. Het beoefenen van sport in gescheiden gelegenheden is wel mogelijk voor vrouwen. De Arabische mannen zijn ook niet echte sportfanaten. Ook voor de man is het een grote overgang om de dishdasha (witte jurk) te verruilen voor bijvoorbeeld sportbroek en T-shirt. Natuurlijk is er wel een voetbalcompetitie zoals wij dat kennen, maar met slechts 7 emiraten (steden) ben je eigenlijk zo uitgespeeld.
In de UAE zijn enorm grote verschillen in inkomen en rijkdom. Enerzijds zijn er de stinkrijke Arabieren (sheikhs) en anderzijds zijn er de straatarme Aziaten die voor een hongerloontje werken. Deze Aziaten verdienen desondanks toch nog veel meer dan in hun eigen land. Zonder de goedkope arbeidskrachten zou de UAE niet zijn wat het nu is. De sterkt groeiende economie is alleen mogelijk vanwege de goedkope buitenlandse arbeidskrachten.
Onderwijs staat in de UAE op een hoog niveau. Meisjes krijgen net als jongens de gelegenheid te studeren op kosten van de staat. Hierdoor krijgen vooral meisjes steeds meer de gelegenheid zich te ontwikkelen en vaker vooraanstaande functies in het bedrijfsleven of bij de overheid te bemachtigen. Hierdoor zal de ondergeschikte rol van de vrouw ten aanzien van de man in de toekomst op zijn minst enigszins nivelleren.
Ongeveer de hele retail draait op de Aziaten. Deze mensen werken zeven dagen per week, 12 uur per dag. Hun inkomen gaat naar de familie in het thuisland. Zo ziet hun leven er uit. Ik zie Aziaten die de hele dag nutteloze werkzaamheden verrichten. In winkels worden bijvoorbeeld de boodschappen door een medewerker na het afrekenen in een plastic tas gedaan. Op de bouw zie ik de hele dag mensen bij een wachthuisje staan in de snikhete zon (en nog lachen ze!). Winkeliers staan in eenmanszaakjes de hele dag achter de kassa op hoop voor klandizie. Bij mijn hotel staan de hele dag mensen die de auto voor je parkeren (valet parking) als je aankomt bij het hotel. Massa’s security medewerkers zitten de hele dag bijna functieloos in een huisje toezicht te houden. Ontelbare schoonmakers vegen continu de vloeren van bijvoorbeeld winkelcentra of toiletten. Het zet je aan het denken. Ik heb respect voor de mensen, maar ben o zo blij dat ik niet in hun schoenen sta.
In reisgidsen en dergelijke lees je dat de inheemse bevolking gastvrij en vriendelijk is. Mijn persoonlijke mening sluit echter hierbij niet aan. Arabieren zijn van nature gereserveerd, niet uitbundig, enigszins in zichzelf gekeerd. Arabieren spreken je niet spontaan aan, maken geen praatje met je en groeten je niet. Natuurlijk is dit wel enigszins relevant aan een grote stad. Voor vrouwen is dit helaas nog negatiever. Ze kijken je niet aan en vermijden iedere vorm van contact. Anderzijds is het achter de burka of sluier moeilijk te zien waar zij eigenlijk zelf naar toe kijken. Bij zakelijke besprekingen met emiraten vrouwen is het gebruikelijk om geen hand te geven.
Tussen emiraten mannen en vrouwen is weinig zichtbare liefde. Het is een zeer hoge uitzondering als een echtpaar hand-in-hand loopt. Tussen de mannen en vrouwen wordt in ieder geval niet in het openbaar geknuffeld, gekust of enige vorm van affectie getoond. Het komt zelfs voor dat de vrouw soms een meter achter de man aanloopt. Mogelijk wordt deze “koele” houding veroorzaakt door het feit dat (in ieder geval een gedeelte van de) vrouwen uitgehuwelijkt worden. Het is voor de mannen niet eenvoudig om een geschikte partner te vinden. Mannen en vrouwen kunnen gekoppeld worden door bijvoorbeeld families en kennissen. Bij het vinden van een geschikte partner wordt gelet op status, aanzien, familie en mogelijk ook op beroep en opleiding. Er zijn in principe weinig gemengde gelegenheden waar mannen en vrouwen elkaar kunnen leren kennen. Bij feestjes zijn er gescheiden ruimtes voor mannen en vrouwen. Tijdens de feestjes ontdoen de vrouwen zich van de zwarte abaya’s en tonen ze hun kleurrijke kleding en sieraden aan de andere vrouwen.
Als we het over bevolking hebben kunnen we eigenlijk niet om de allerhoogste persoon heen, nl. president Khalifa bin Zayed Al Nahayan. Hij is tevens de emir van Abu Dhabi.
Sheikh Khalifia is sinds 3 november 2004 president van de UAE. Hij werd president toen zijn vader Sheikh Zayed Bin Sultan Al Nahyan stierf. Zijn vader was de eerste president van de UAE, die werd gekozen bij de oprichting van de UAE in 1971. De eerste president wordt beschouwd als de “vader” van het land, zo belangrijk is deze man en zoveel wordt hij geëerd. Zijn afbeelding vind je terug op erg veel plaatsen in de stad. Zijn naam vind je terug in veel straatnamen en dergelijke. In 1976 werd hij benoemd tot onderbevelhebber van de strijdkrachten. Al Nahayan staat bekend als gematigd pro westers en hij heeft in 2005 de eerste voorzichtige stappen gezet naar een meer democratisch bestel voor de UAE door onder andere de helft van de leden van de Federale Nationale Raad indirect te laten kiezen door het volk. Concrete plannen alsmede een verkiezingsdatum zijn echter tot op heden niet vastgesteld.
Op veel plaatsen zoals hotels zie je vaak drie portretten naast elkaar hangen. Het zijn: Sheikh Zayed Bin Sultan Al Nahyan, Khalifa bin Zayed Al Nahayan en Mohammed bin Zayed Al Nahyan (kroonprins van Abu Dhabi). Opvallend detail van de portretten is dat de personen altijd van de camera afkijken. Nederigheid naar het volk?
Al Nahayan is een familienaam. Het huis van Nahayan is gevestigd in Abu Dhabi en is één van de zes heersende families van de UAE en al sinds 1761 aan de macht.