In mijn verslag neem ik je mee in de zeven emiraten die de UAE kent. Ondertussen ben ik in alle emiraten geweest, maar ook in alle grote steden die het land heeft. Ik begin bij het Emiraat Umm Al Quwain.
Komende vanuit Ras Al Khaimah kom je eerst langs een enorm Antonov vliegtuiFg dat naast de snelweg staat. Je vraag je af, hoe is dat enorme kreng hier in hemelsnaam gekomen. Latere bestudering van Google Maps leerde me, dat hier een vliegveld ligt. Het monster daar krijgen was dus niet zo moeilijk.
Op een rotonde aan het begin van de stad word ik geconfronteerd met een prachtig kunstwerk/monument. Midden op de rotonde staat een enorme zuil met een vogel er op. Erom heen staan zes witte steigerende paarden. Dat belooft wat, dacht ik, maar de stad pakte anders uit dan ik toen dacht. Als je alle andere emiraten gezien hebt en je komt in het emiraat Umm Al Quwain word je overvallen door het enorm grote verschil met de andere emiraten. Umm Al Quwain is het meest authentieke emiraat van de UAE. Het is ondenkbaar, maar vijftig jaar geleden zagen Abu Dhabi en Dubai er net zo uit. Deze stad is echter stil blijven staan in zijn ontwikkeling. Het emiraat heeft blijkbaar duidelijk minder geld, lees olie-inkomsten. In de stad zie je veel souqs (Arabische markt). Was je vroeger geen ambachtsman, dan was je handelaar. In alles werd gehandeld, van dadels tot kamelenvacht en van brood tot kleding. In deze moderne tijd is daar een heel scala aan voorwerpen bij gekomen, denk aan telefoonhoesjes, aanstekers, zaklantaarns, enz.
Umm Al Quwain is een arme stad. Heel het oude centrum bestaat uit oude huisjes, zandpaden en slechte wegen. De auto heeft echter ook hier zijn intrede gestaan en overal staan ze geparkeerd.
Het oude centrum ligt op een schiereiland. Deze uitloper creëert een natuurlijke lagune. Het vormt de ideale plek voor een vakantieresort met hotels aan zee, een boulevard, strand en een jachthaven in de lagune. Maar de ontwikkeling van de stad is anders gelopen. Umm Al Quwain is het blijkbaar niet ‘gelukt’ of heeft er niet voor gekozen om zich te ontwikkelen tot een vakantieparadijs, zoals dat de andere emiraten hoofdsteden wel is gelukt. Toerisme staat hier op een laag pitje. Toch heeft de stad verwoede pogingen gedaan mee te komen in de ontwikkeling van het toerisme om zo inkomsten te genereren. 30 kilometer buiten de stad nabij het plaatsje Al Hamra is in navolging van de Palmeilanden in Dubai eveneens een stuk land in zee opgespoten, ongetwijfeld met de bedoeling dit eiland te ontwikkelen tot een vakantieparadijs. Maar het heeft anders uitgepakt, het kunstmatige schiereiland is (nog steeds) voor het overgrote deel leeg. Het heeft ongetwijfeld ook met de recessie van 2007 te maken, die grote projecten in dit land heeft stil gelegd. Enkele resorts en hotels zijn een van de weinige bouwwerken die zich op het eiland bevinden. Voor de rest is het een kale vlakte. Je vindt er ongetwijfeld erg veel rust! Als je je verveelt kun je altijd nog naar twee waterparken, die in de buurt liggen. Een ideale locatie voor de zonaanbidder. Op 40 minuten rijden ligt de bruisende stad Dubai.
Volg mijn reis 